Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/17622 Esas 2019/475 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17622
Karar No: 2019/475
Karar Tarihi: 14.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/17622 Esas 2019/475 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekilerin evinin yanındaki ahırından hırsızlık yapmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suçun kanun maddesine göre, hayvanların bulunduğu barınak yerleri, sürüler veya açık yerlerde gerçekleştirilmesi gerektiği ve konutlardan gerçekleştirilen eylemlerin farklı bir suç teşkil ettiği belirtilmiştir. Buna rağmen, sanığın hırsızlık eylemi için TCK'nın ilgili kanun maddesi yanlış uygulanarak fazla ceza verilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesine yönelik Anayasa Mahkemesi iptal kararı nedeniyle hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, TCK'nın 142/2-g, 143 ve 62. maddelerinin uygulanması gerektiği belirtilerek, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur.

17. Ceza Dairesi 2016/17622 E. , 2019/475 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında, müştekilerin ikametinin yanındaki ahırından hırsızlık için bahçesine girmesi sebebiyle hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresince dava açılması mümkün görülmüştür.
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile TCK’nın 142/2-g maddesinde yapılan değişiklikten önceki yasal düzenlemeye göre, 142/2-g maddesinde düzenlenen suçun oluşabilmesi için eylemin, barınak yerlerinde, sürüde veya açık yerlerde bulunan büyük veya küçük baş hayvan hakkında gerçekleştirilmesi gerektiği, yine konut ve eklentisi niteliğindeki yerlerden gerçekleşen eylemlerin ise aynı Kanun"un 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı dikkate alındığında; müştekilerin alınan ifadelerinde, hayvanların evinin yanında bulunan ahırından çalındığını beyan etmesi, olay yeri krokisinde de suça konu ahırın müştekiye ait ev ile aynı bahçede olduğunun belirtilmesi karşısında, hırsızlık eyleminin gerçekleştiği yerin bağımsız hayvan barınağı olmadığı hususunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin TCK"nın değişiklik öncesi 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 142/2-g maddesinin uygulanması suretiyle hakkında fazla ceza tayini,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
3-Hüküm kurulurken TCK"nın 142/2-g, 143 ve 62. maddeleri uygulanırken yapılan hesap hatası sonucu sonuç cezanın 2 yıl 9 ay 10 gün olması gerekirken 2 yıl 9 ay 15 gün olarak fazla tayin edilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 14.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.