Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/2792 Esas 2018/360 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Ltd. Şti. aleyhine 09/06/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11/09/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak; davanın kabulü ile; A- Dava konusu edilen 2011 yılı için 990,00 TL tazminat bedelinin, 2012 yılı için 2.870,00 TL tazminat bedelinin, 2013 yılı için 4.190,00 TL tazminat bedelinin yine dava dilekçesinde talep edilen dava konusu bağın verimsiz hale gelmesi sebebiyle oluşan 10,00 TL olmak üzere toplamda 8.060,00 TL"nin davalı şirketten alınarak davacılara verilmesine, söz konusu alacak miktarına dava tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan yasal faizin uygulanmasına, şeklinde karar verilmişken, daha sonra yazılan gerekçeli kararda; Tüm bu gerekçelerle mahkememizce itibar edilen bilirkişi raporlarında da belirtildiği üzere 2011 yılı için 1.400,00 TL, 2012 yılı için 4.060,00 TL tazminat, 2012 yılı için 5.930,00 TL tazminat, dava konusu bağın verimsiz hale gelmesi sebebiyle oluşan 10,00 TL bedelin toplamda 11.400,00 TL olmak olmak davalı ... İnş. Ltd. Şti."den alınarak davacılara verilmesine, söz konusu alacak miktarına talep gibi dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizin uygulanması kanaatine varılmış olup, aşağıdaki şekilde hüküm verilmiştir denilmiş ve böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulunca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. Öyleyse karar belirtilen nedenle bozulmalıdır. O halde, mahkemece yapılacak iş; önceki kısa kararla bağlı olmaksızın; kısa karara uygun olarak gerekçesini yeniden düzenlemek veya gerekçeye uygun nitelikte yeni bir kısa karar oluşturmak ve bu şekilde kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiyi gidermektir.
Mahkemece kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkinin giderilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.