Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/10374 Esas 2019/12916 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/10374
Karar No: 2019/12916

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/10374 Esas 2019/12916 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, borç ödeme şartını ihlal ettiği suçundan dolayı 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmıştır. Ancak yapılan incelemede, taahhüt tutanağında belirtilen faiz miktarının hangi dönemleri kapsadığı konusunda açıklık olmadığı ve alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının olmadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, taahhüdün geçerli olmadığı anlaşıldığı için sanığın beraatına karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesine atıfta bulunulmuştur. Bu maddeye göre, taahhüt tutanağında toplam borç miktarı, işleyen ve işleyecek faiz, vekalet ücreti, icra harç ve giderleri birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktar açıkça gösterilmelidir. Ancak, bu şartlar sağlanmadığında taahhütün geçersiz sayılacağı belirtilmektedir. Ayrıca, kararda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi de yer almaktadır. Bu maddeye göre, hukuka aykırı kararların kanun yararına bozulması mümkündür.

12. Hukuk Dairesi 2019/10374 E. , 2019/12916 K.

"İçtihat Metni"

Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık ..."nun, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 15/10/2015 tarihli ve 2015/45 esas, 2015/1094 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 05/07/2019 gün ve 94660652-105-07-6027-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/07/2019 gün ve KYB.2019-73362 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 16/09/2014 tarihli ödeme taahhüdünde faiz 1.586,41 Türk lirası olarak belirtilmiş ise de, bu faizin hangi dönemleri kapsadığı, icra takibinin kesinleştiği tarihten taahhüt tarihine kadar işlemiş ve taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığı konusunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle, beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, ... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 15/10/2015 tarihli ve 2015/45 esas, 2015/1094 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, bu eylemle ilgili olarak tazyik hapsi infaz edilmekte ise salıverilmesine; 18/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.