MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
A- Davalı şirket vekilinin temyizi bakımından;
Hüküm, İş Mahkemesinden verilmiş olup 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Olayda hüküm 08/08/2017 tarihinde davalı şirket vekiline tebliğ edilmiş, temyiz ise 18/09/2017 tarihinde verilen temyiz dilekçesi ile gerçekleşmiştir. Eldeki davanın hizmet akti veya iş sözleşmesi sebebiyle işçilerin açtıkları davalardan olduğu, 6100 sayılı HMK"nın 103. maddesine göre adli tatile tabi olmadığı anlaşıldığından davada 8 günlük temyiz süresi geçmiştir.
O halde, 01/06/1990 tarih ve l989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı da göz önünde tutularak davalı şirket vekilinin temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden REDDİNE,
B-Davalı Kurum vekilinin temyizi bakımından;
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 02/01/1995-28/07/2006 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Dairemizin 12/12/2013 tarih, 2012/18129 Esas ve 2013/23702 Karar sayılı Bozma ilamı üzerine mahkemece, davanın kısmen kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
a) Davacının talebinin ücret tespitine yönelik olmadığı ve 02/01/1995-28/07/2006 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespitine yönelik olduğu anlaşıldığından mahkemece Kuruma bildirilmeyen eksik günlerinin tespiti yapılırken asgari ücretin 1,73 katı ücretle çalıştığına yönelik belirleme yapılarak ücretinin tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
b) Davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşıldığından kendisini vekille temsil ettiren davalı Kurum yararına vekalet ücretine hükmedilmemiş olması usul ve Yasa"ya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1- Hükmün davacının çalıştığı sürelerin ve ücretinin tespitine yönelik bölümünün tamamen silinerek yerine,
“Davacının davasının kısmen kabulü ile davacının davalı işyerinde
1995/3 döneminde 120 gün,
1996/1 döneminde 64 gün,
1997/1 döneminde 15 gün,
1997/2 döneminde 15 gün,
1998/1 döneminde 30 gün,
1998/3 döneminde 40 gün,
1999/1 döneminde 50 gün,
1999/2 döneminde 40 gün,
1999/3 döneminde 40 gün asgari ücretle çalıştığının tespitine,” yazılmasına,
2- Hükme yeni bir bent eklenerek, “Davalı Kurum kendisini vekille temsil ettirdiğinden A.A.Ü.T."ye göre hesaplanan 1.980,00-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,” yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan ... Yapı Malz. San. Ve Tic. Ltd. Şti."ne iadesine, 27/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.