4. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2909 Karar No: 2021/10870 Karar Tarihi: 25.03.2021
Tehdit - kasten yaralama - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/2909 Esas 2021/10870 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde gerçekleşen bir davada, sanık tehdit, kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edildi. Mağdurun zorunlu vekil tayin edilmemesi usuli eksiklik olarak değerlendirildi ancak bu eksikliğin telafisi mümkün bulunmadı. Mahkeme, sanığın suçları işlediğini ve suç tiplerine uygun ceza verilmesi gerektiğini kabul etti ancak sanık hakkında yapılan artırımın üstsoya karşı işlendiğinin belirtilmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, iki mağdura karşı kasten yaralama eylemi gerçekleştirdiği kabul edilen sanığın, hükümde yeniden düzenleme yapılması gerektiği belirtilerek kararın düzeltilmesi istendi. Kanun maddeleri olarak CMK'nın 234/2 ve TCK'nın 109/3-e maddeleri kararda yer aldı.
4. Ceza Dairesi 2018/2909 E. , 2021/10870 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜMLER : Mahkumiyet
K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, mağdur ..."na CMK"nın 234/2. maddesi uyarınca zorunlu vekil tayin edilmemiş ise de, kanundan doğan haklarını kısıtlama sonucunu doğurmayan bu usuli eksikliğin, mağdurun on sekiz yaşını tamamlamış olması nedeniyle telafisi mümkün bulunmadığı anlaşılarak yapılan incelemede; Sanığa yükletilen tehdit, kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi, hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; 1-UYAP"tan alınan nüfus kayıt örneğine göre mağdur ..."un sanık ..."in annesi olduğu anlaşılmakla; sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükmolunan cezada TCK"nın 109/3-e maddesi uyarınca artırım yapılırken, üstsoy yerine altsoya karşı işlendiğinin belirtilmesi, 2-Mahkemece sanığın her iki mağdura karşı kasten yaralama eylemini gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında; (3) nolu hükümde, mağdur ... yerine, yeniden mağdur ..."a yönelik kasten yaralama eyleminden hüküm kurulması, Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktalarının; tebliğnameye uygun olarak, (3) nolu hükümden "Aysun Oba"ya yönelik" ibaresinin çıkarılıp "..."na yönelik" ibaresinin eklenmesi ve (5) nolu hükmün ikinci fıkrasından "altsoya" ibaresinin çıkarılıp "üstsoya" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.