MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Katılan vekilinin 18/03/2015 havale tarihli temyiz dilekçesi ile sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz talebinden feragat ettiği anlaşılmakla, sanık ... müdafinin sanık hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebine hasren yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki iki numaralı paragrafta bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında 2008, 2009, 2010, 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın, faturaların gerçek mal ve hizmet satışı nedeniyle düzenlendiğini belirterek atılı suçlamaları kabul etmemesi; vergi tekniği raporunda, sanığın ilgili yıllarda mal ve hizmet alışlarına ilişkin faturalarının çoğunun sahte olduğunun belirtilmesi ve bu faturaları düzenleyen mükellefler ile sanık tarafından düzenlenen suça konu faturaları kullanan mükellefler hakkında rapor düzenlenip düzenlenmediğinin dosya kapsamından anlaşılamaması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenebilmesi için;
1- İlgili yıllarda sanığa fatura düzenleyen mükellefler hakkında vergi tekniği rapou düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairelerinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi; aynı mükellefler hakkında sahte fatura düzenleme suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması açılmış ise dava dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosya içine alınması;
2- Sanıktan ilgili yıllarda fatura aldığı tespit edilen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairelerinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi, aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
3- Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıklarının, sorulması,
4- Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
a) Mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin; faturaları kullananlara ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi,
b) Daha sonra, faturaları düzenleyen şirket ile kullanan şirket ve kişilerin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması,
5- Düzenlenen son fatura tarihleri olan 2008 yılı için 28/12/2008, 2009 yılı için 30/12/2009, 2010 yılı için 27/12/2010, 2011 yılı için 15/12/2012 olması gereken suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında 2008, 2009, 2010 ve 2011 olarak eksik yazılması,
6- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.