MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasındaki sistem kullanım ve bağlantı sözleşmeleri hükümlerine aykırı olarak düzenlenen toplam 233.705,35 TL tutarındaki ceza faturalarının müvekkilince ödendiğini ileri sürerek, anılan meblağın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, dava konusu ceza faturalarının sistem kullanım değerlerinin aşılması suretiyle oluşan ihlal ile ilgili sözleşmede öngörülen cezai şarta ve hesaplama yöntemine uygun biçimde düzenlenmiş olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taraflar arasındaki Sistem Kullanım Anlaşması"na dayalı olarak 2013 Ocak-Eylül dönemleri için düzenlenen sistem kullanım cezası fatura bedellerinin istirdadı istemine ilişkindir.
09.10.2013 tarihine kadar geçerli olan ve ceza dönemleri olan 2013 Ocak-Eylül tarihlerini kapsayan taraflar arasındaki 20.06.2012 tarihli bağlantı anlaşmasının kompanzasyon başlıklı 5/C-6. maddesinde; "" İletim sistemine doğrudan bağlı tüketiciler ve dağıtım lisansı sahibi tüzel kişilerin her bir ölçüm noktasında çekecekleri endüktif reaktif enerjinin/verecekleri kapasitif reaktif enerjinin, aktif enerjiye oranı ilgili mevzuata uygun olacaktır."" hükmüne; "Cezai Şartlar" başlıklı 16. maddesi ise, ""Kullanıcının ilgili mevzuat ve bu anlaşma hükümlerinin herhangi birini ihlâl etmesi ve söz konusu ihlâli, TEİAŞ"ın uyarısına rağmen uyarıda belirtilen süre içinde sona erdirmemesi durumunda, TEİAŞ, kullanıcı ile imzalanan sistem kullanım anlaşmasında belirtilen cezai şartları uygulayacaktır."" hükmüne yer verilmiştir.
Taraflar arasındaki revize edilen 25.09.2012 ve 29.04.2013 tarihli sistem kullanım anlaşmasında, cezai şart uygulanmasından önce uyarı ve ihlalin giderilmesi için süre verilmesi koşulu bulunmamakta ise de, ceza dönemlerini kapsayan 20.06.2012 tarihli bağlantı anlaşmasında bu koşul aranmakta olup, bağlantı anlaşmasının taraflarca bu yönden revize edilmediği ve bağlantı anlaşmasında sadece ihlalin varlığı halinde uygulanacak cezalar yönünden sistem kullanım anlaşmasına atıf yapıldığı anlaşılmıştır.
Bu durumda, mahkemece, bağlantı anlaşmasına ve 25.09.2012 ve 29.04.2013 tarihli sistem kullanım anlaşmasına dayalı olarak, Ocak 2013-Eylül 2013 dönemleri için düzenlenen ceza faturaları nedeniyle yapılan ödemelerin istirdatına hükmedilmesi gerekirken, davanın reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 19.09.2019 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Taraflar arasında iletim hatlarının kullanılması için 10.08.2010 tarihinde anlaşma imzalanmıştır. Bu anlaşmada uyarı şartı olmaksızın davalının ceza uygulayabileceği kararlaştırılmışken bu anlaşmayı değiştiren 29.06. 2012; 25.09.2012 ve 29.04.2012 tarihli anlaşmaların 9. maddesi ile “Uyarı şartı” kaldırılmıştır. Davalı, Ocak-Eylül 2013 tarihleri arasında davacının İletişim Sistemi Enerji Arz Güvenliği ve Kalite Yönetmeliği"nin 11. maddesine aykırı davrandığını belirterek ceza uygulayarak, 9 ayrı faturaya bağlamış ve davacıya tebliğ ederek faturaları tahsil etmiştir. Davacı, aralarındaki sözleşmeye aykırı olarak fatura kesildiğini, faturaları iade etmesine rağmen, icra takibine muhatap olmamak için ödeme yaptığını belirterek faiziyle birlikte ödediği meblağların istirdadını talep etmiştir.
Taraflar arasındaki bağlantı sözleşmesinde, davalının ceza uygulayabilmesi için öncelikle davacıyı uyarması şart koşulmuştur. 29.06. 2012; 25.09.2012 ve 29.04.2012 22.05.2012 tarihli anlaşmalarda ise, uyarı şartı kaldırılmıştır. Davacı tarafın ihlalleri uyarı şartını kaldıran anlaşmalardan sonraki dönemlere aittir. 29.06.2012; 25.09.2012 ve 29.04.2012 tarihli Sistem Kullanım Anlaşmalarının 9. maddesinde,”…kullanıcının ilgili mevzuat, bağlantı anlaşması ve bu anlaşma hükümlerinin ihlal edilmesi halinde TEİAŞ aşağıda sayılan cezai uygulamayı yapar.” Hükmü yer almaktadır. Aynı maddenin devamında, ihlallerin tanımı ve uygulanacak ceza miktar ve oranları belirtilmiştir.
Görüldüğü gibi, 29.06.2012; 25.09.2012 ve 29.04.2012 22.05.2012 tarihli sistem kullanım anlaşmalarında, “…bu anlaşma hükümlerinin ihlal edilmesi” halinde TEİAŞ"ın ceza uygulaması açıkça düzenlenmiştir. Anılan sözleşmelerin 9. maddesinde, mevzuat,bağlantı anlaşması ve bu anlaşmanın her birinin ayrı ayrı ihlalleri halinde uyarı şartı aranmaksızın ceza uygulaması yapılabileceği, bir başka değişle anlaşmanın 9. maddesi, bizzat aynı maddedeki ihlal hallerinde de uyarı şartı aranmaksızın, bağlantı anlaşmasına gitmeden ceza uygulanabileceği açıkça belirtilmiştir. Bu nedenle, Dairemizin Sayın çoğunluğunun “bağlantı anlaşmasında “uyarı şartı” muhafaza edildiğine göre, sistem kullanım anlaşmasında “uyarı şartının” kaldırılmasının TEİAŞ’a “Uyarı yapmadan” ceza uygulama imkanı vermeyeceği yolundaki görüşüne katılmamız mümkün değildir.
Davacı tarafın “İhlallerin yapılmadığına” davalı tarafın ise, “Uyarı yapıldığına” dair iddiaları bulunmadığına ve dava konusu faturalar uyarı şartını kaldıran sözleşmelerden sonraki döneme ilişkin olduğuna göre yerel mahkemenin istirdat talebinin reddine dair kararının onanması gerekirken bozulmasına dair Sayın çoğunluğun kararına muhalifim.