Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/3469 Esas 2018/345 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 08/01/2013 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalı ... yönünden davanın reddine, davalılar ... ve ... yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalılar ... ile ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalılar ... ve ...’in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir
2-Davalılar ... ve ...’in diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalı ... yönünden davanın reddine, davalılar ... ve ... yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar ... ile ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, ... Emniyet Müdürlüğü kadrosunda görevli polis memuru...’in hakkında yakalama olan ve hacizli araç kullanan şahsın işlemlerini yaptığı sırada yakınları olan davalılar tarafından darp edilmesi sonucu yaralandığını, bu nedenle dava dışı polis memuruna 2330 sayılı Kanun kapsamında nakdi tazminat ödendiğini belirterek ödenen miktarın rücuen tazminini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, ... . Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/999 esas sayılı dosyasında davalı ...’in beraat etmiş olduğu gerekçesiyle davalı ... yönünden davanın reddine; kesinleşen ceza dosyası içeriği itibariyle rücuen tahsil koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davalılar ... ve ... yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davalılar haksız fiil tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt maaşı ile iş ve güçten kalınan gün sayısının yedi ile çarpımı sonucu belirlenen tazminat miktarından müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmuştur.
Dava rücuen tazminat istemine ilişkin olduğundan, zararın doğmasına neden olduğu iddia edilen davalılardan her biri, yalnızca kendi kusuruna isabet eden miktardan sorumludur. Davalılar ... ve ...’in mahkemece takdir edilen zararın tamamından
müteselsilen sorumlu tutulmaları doğru değildir. Rücuda teselsül olmaz ilkesi uyarınca, her bir davalının somut olaydaki kusur ve sorumluluğuna göre tazminata karar verilmelidir. Açıklanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.