Mahkemesi :Bakırköy 8. İş Mahkemesi
Tarihi :06.12.2012
No :2011/324-2012/692

Dava, ödediği primlerin karşılığı olan 1479 sayılı Kanun kapsamında Bağ-Kur sürelerinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplerine göre, davalı Kurum vekilinin, tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dosya kapsamından; davacının, 04.10.2000 tarihinde yürürlüğe giren 619 sayılı Kanun Hükmümde Kararname"nin Geçici 1"inci maddesi kapsamında vergi kaydı bulunan süreleri borçlanmak için süresinde davalı Kuruma başvurduğu, talebi kabul edilerek borçlanmaya esas toplam 4074 gün karşılığı 3.073,14 TL. yi ödemesi için kendisine usulüne uygun olarak tebligat yapılarak 12.03.2002 ve 26.03.2002 tarihlerinde prim ödemeleri yaptığı anlaşılmaktadır. Ancak ödeme tarihi ile borçlanma karşılığı prim tutarının belirlendiği tarih arasındaki fark nedeniyle davacının aslında 3.270,35 TL. ödemesi gerektiğinden bahisle, davalı Kurum tarfından borçlanma işlemi tümüyle iptal edilmiştir.
Davacı, ödediği primlerin karşılığı olan prim gün sayısının tespitine karar verilmesini istemiş, davalı Kuruma yazılan müzekkereye verilen 01.10.2012 tarihli cevapta, borçlanmanın iptali işlemine gerekçe olarak belirtilen tutarlarla çelişecek şekilde davacının ödemesinin 1590 gün karşılığı olduğu bildirilmiştir. Bu durumda, anılan çelişki giderilerek, 619 sayılı Kanun Hükmündeki Kararname"de belirtilen
borçlanma koşulları çerçevesinde davacının geç ödeme tarihi itibariyle bulunduğu basamak da nazara alınarak, ödediği primlerin karşılığı prim gün sayısı tespit edilerek, hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 19.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.