Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3410 Esas 2020/7281 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3410
Karar No: 2020/7281
Karar Tarihi: 15.12.2020

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3410 Esas 2020/7281 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet kararı almıştır. Temyize yapılan başvuruda sanığın vekalet ücreti ve vergi raporu incelenmiştir. Vergi raporuna göre, sanığın daha az alış beyan etmesine karşın çok daha fazla satış beyanında bulunduğu tespit edilmiştir. Ayrıca mahkemeye belli bir tarihte işi terk ettiği bildiriminde bulunmasına rağmen daha sonraki bir tarihte de fatura düzenlediği belirlenmiştir. Mahkeme, sanığın mahkumiyet kararının devam etmesine karar vermiştir. Ancak, kararda sanıkla ilgili vekalet ücreti konusunda hata yapıldığı ve avukatlık ücretinin katılana verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca CMUK'un 321. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir.
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ise sahte fatura düzenlemek suçuna ilişkin ceza hükümlerini düzenlemektedir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı, bu maddenin infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtmektedir.

11. Ceza Dairesi 2019/3410 E. , 2020/7281 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın, hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebi ile katılan vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz telebinin incelenmesinde;
Vergi tekniği raporuna göre; sanığın 2008 yılında 8.880,00 TL, 2009 yılında ise 10.010,00 TL alış beyan etmesine karşılık 2008 yılında 861.480,00 TL, 2009 yılında da 1.041.819 TL satış beyanında bulunduğu, karşı mükelleflerin Ba bildirimlerine göre de; 2008 yılında 1.577.425 TL, 2009 yılında ise 2.359.450 TL tutarında fatura düzenlediği, 2009 yılı Mart döneminden itibaren yapılan yoklamalarda adreste bulunmamasına rağmen Bs bildirimlerine göre fatura düzenlemeye devam ettiği, ayrıca 31/12/2009 tarihi itibariyle işi terk ettiğine dair bildirimde bulunmasına rağmen iddianameye konu edilmemekle birlikte 2010 yılı Ba-Bs bildirimindeki 8.554 TL tutarında fatura düzenlediğinin karşı firmaların Ba bildirimi ile tespit edildiği anlaşılmakla, Mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiş ve tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında mahkûmiyet kararı verildiği halde, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunmaması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, "Katılanın kendisini vekille temsil ettirdiği anlaşıldığından, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir edilen 1500 TL avukatlık ücretinin sanıktan alınıp katılana verilmesine" ibaresinin yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.