Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık ..."ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 14/09/2018 tarihli ve 2017/3217 esas, 2018/1789 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin ... 1. İcra Ceza Mahkemesinin 20/03/2019 tarihli ve 2019/18 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 05/07/2019 gün ve 94660652-105-07-8177-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/07/2019 gün ve KYB.2019/73368 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 14/09/2017 tarihli taahhütnamede taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz miktarı hesaplanarak ayrı bir kalem halinde gösterilmediği, bu konuda herhangi bir açıklık olmadığı gibi, alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi sebebiyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
14/09/2017 tarihli taahhüt tutanağında, icra takip öncesi işlemiş faizin 393,10 TL olarak gösterildiği, takip sonrası “imza tarihine kadar işlemiş faiz” olarak gösterilen 204,00 TL’nin takip tarihi olan 03.11.2016 tarihi ile taahhüt tarihi olan 14/09/2017 tarihi arasında işlemiş faiz olduğu, “taahhüt tarihine kadar işlemiş kademeli faiz” olarak gösterilen 242,00 TL’nin de taahhüt tarihi olan 14/09/2017 tarihinden son ödeme tarihi olan 15.09.2019 tarihine kadar işleyecek kademeli faiz olduğunun anlaşılması karşısında, işlemiş veya işleyecek faiz konusunda bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 18/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.