Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/2313 Esas 2019/8580 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2313
Karar No: 2019/8580
Karar Tarihi: 11.04.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/2313 Esas 2019/8580 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi gereği temyiz edilemez olduğunu belirtmektedir. Kararda, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hükümlerin temyiz kesinlik sınırında yer almadığı ifade edilmektedir. Sonuç olarak, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun'un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 427 ve 432 olup, temyiz kesinlik sınırı kamu düzenine ilişkin bir kuraldır.

22. Hukuk Dairesi 2019/2313 E. , 2019/8580 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.Somut olayda, bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 03.04.2017 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan yol ve yemek ücreti alacağı bakımından hüküm altına alınan 1.872,64 TL karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.590,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.