Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2020/279 Esas 2020/2556 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/279
Karar No: 2020/2556
Karar Tarihi: 21.02.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2020/279 Esas 2020/2556 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, davacı tarafından davalıya satılan çamaşır makinesi ve buzdolabı için ödenmesi gereken bedellerdir. Davacı, bu bedellerin davalı tarafından çekilen kredilerle ödendiğini ve bakiye borcunun ise kendilerine temlik edildiğini iddia ederek, bedellerin tahsili için dava açmıştır. Ancak, mahkeme davayı reddetmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen karar ile ilgili olarak, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 23.02.2005 tarihli kararına göre, temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Çünkü, temyiz edilen miktar, 12.11.2019 tarihinde belirlenen 3.200,00 TL'yi geçmemektedir. Bu sebeple, davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 5219 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK'nun 427/2 maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınırın 1.000.000.000 TL olduğunu belirler.
- 5236 sayılı Yasanın 19. maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınırın 01.01.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL'ye çıkarıldığını belirler.
- HUMK'nun 440/III-1 maddesi: Karar düzeltme yolunun kapalı olduğunu belirler.

13. Hukuk Dairesi 2020/279 E. , 2020/2556 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 7. Tüketici Mahkemesinden verilen 12/11/2019 tarih ve 2019/256-2019/456 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıya satışı yapılan ve teslim edilen çamaşır makinesi ve buzdolabına ilişkin ürün bedellerini davalının tarafından ... Finans’dan kullanılan krediler ile yaptığını, ... finans"ın ise bakiye borcu kendilerine temlik ettiğini ileri sürerek, 2.677,25 TL tahsiline karar verilmesini istemiş, mahkemece 12.11.2019 tarihli kararında davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı Yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı Yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyize konu edilen miktar 2.677,25 TL olup, karar tarihi (12.11.2019) itibariyle 3.200,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı Yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.