Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18768 Esas 2020/1417 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18768
Karar No: 2020/1417
Karar Tarihi: 22.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18768 Esas 2020/1417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Tartışmanın hangi tarafın başlattığı tespit edilemeyen bir durumda olduğu ve haksız tahrik hükümlerinin uygulandığı belirtildi. Sanık için orantılılık ilkesi çerçevesinde cezasında asgari oranda indirim yapılması gerektiği kaydedilirken, yapılan indirimin yarısının yapılması konusunda eksik ceza verildiği vurgulandı. Ayrıca sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde infaz aşamasında izlenecek yöntem kanunda belirtilmiş olduğundan, bu husus bozma nedeni yapılmadı. Temyiz sebeplerinin reddedilmesi sonucunda, mahkeme kararı onandı.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (Kasten Yaralama suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi (Ceza Miktarının Asgari ve Azami Sınırı)
- 5275 sayılı İnfaz Kanunu'nun 106/3. maddesi (Adli Para Cezasının Ödenmemesi Durumunda İzlenecek Yöntem)

3. Ceza Dairesi 2019/18768 E. , 2020/1417 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece “... taraflar arasında öncelikle hangi tarafın başlattığı tespit edilemeyen tartışma neticesinde...” gerekçesiyle haksız tahrik hükümleri uygulandığına göre, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanığın cezasından TCK’nin 29. maddesi gereğince asgari oranda (1/4) indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine hükmedilmiş ise de para cezasının ödenmemesi halinde izlenecek yöntem 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde belirtildiği ve infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu husus bozma nedeni olarak görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 22.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.