Hırsızlık - başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8148 Esas 2019/338 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8148
Karar No: 2019/338
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8148 Esas 2019/338 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan mahkumiyeti onanmıştır. Ancak, sanığın hırsızlık suçundan verilen cezada bozma kararı verilmiştir. Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu gece işlemesi nedeniyle TCK'nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğini gözetmemiş ve telefonun kapağının kaybolması nedeniyle hüküm verirken suçun tamamlandığını dikkate almamıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 267/1 maddesi: Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1e maddesi: Asli zamanaşımı
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 67/2-d maddesi: Asli zamanaşımının durması
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi: Gece vakti hırsızlık suçu

13. Ceza Dairesi 2018/8148 E. , 2019/338 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 267/1 maddesinde tanımlanan başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı yasanın 66/1e ve 67/2-d maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımının, mahkumiyet tarihi olan 06.04.2010 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suçun gece işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın kaçarken telefonu yere atması üzerine telefonun kapağının kaybolduğu ve telefonun bu haliyle müştekiye teslim edildiği anlaşılmakla suçun tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 15.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.