Yağma suçundan dönüşen hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/1644 Esas 2018/322 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1644
Karar No: 2018/322
Karar Tarihi: 24.01.2018

Yağma suçundan dönüşen hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/1644 Esas 2018/322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş. Dosya incelendikten sonra suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş, ancak zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına karar verilmesi hatalı bulunmuş ve hükmün bu nedenle bozulmasına karar verilmiş. Zorunlu savunma ücretinin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği hatırlatılmış. Yargılama giderlerinden düşüldükten sonra sanıklara düşen payın hazineye ödenmesine karar verilmiş. Kararda, Türkiye Anayasası'nın 90. maddesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi göz önünde bulundurulmuştur.

6. Ceza Dairesi 2015/1644 E. , 2018/322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma suçundan dönüşen hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, hükümlü için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin hükümlüden alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ...,..., ... savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm
fıkrasından toplam 1898,40.-TL yargılama giderinden bozmadan önce yapılmış zorunlu savunman ücretine denk gelen 1.761.00.-TL"lik kısım düşüldükten sonra toplam 137.40.-TL yargılama giderinin payı oranında 45.80.-TL"nin sanık ..."dan, payı oranında 45.80.-TL"nin sanık ..."dan, payı oranında 45.80.-TL"nin sanık ..."dan alınarak hazineye gelir kaydına," biçiminde yazılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.