Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/28446
Karar No: 2016/21855
Karar Tarihi: 27.12.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/28446 Esas 2016/21855 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacı işçi, asıl işverenliğinde en son davalı şirket olan alt işverenlerde çalıştığını, ücretinin düşürülmesi nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini ve çeşitli alacaklarının olduğunu iddia etmiştir. Mahkeme, asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğu gerekçesiyle kısmi olarak davayı kabul etmiştir. Ancak hafta tatili, milli bayram ve genel tatil ücretlerinde taraflar arasında ihtilaf olduğu için, davacının tanıklarının beyanlarının yeterli olmadığına karar verilmiştir. Sonuç olarak, davalıların temyiz itirazları kabul edilmiş ve karar bozulmuştur. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesi de kararda vurgulanan kanun maddelerindendir.
(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi         2016/28446 E.  ,  2016/21855 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkemesi :İş Mahkemesi


    Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalılar vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 27.12.2016 Salı günü belirlenen saatte davalılar ... Av.... geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
    2-Davacı vekili, davacının davalı ...Ş.’nin asıl işverenliğinde en son davalı ... olmak üzere değişen alt işverenler işçisi olarak 2005 Aralık ayından itibaren çalıştığını, iş sözleşmesini 16.02.2013 tarihinde ücretinin düşürülmesi nedeni ile feshettiğini, fazla mesai yapıp hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, fark ücret alacağı bulunduğunu iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
    Davalılar vekili, davalı ...Ş. ile diğer davalı şirket ve davacının çalıştığı diğer şirketler arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davacının ücretinin yeniden belirlenmesini kabul ederek aylarca ihtirazi kayıtsız çalıştığını, davacının şirketi zarara uğrattığını, bu hususta açılan ceza davası bulunduğunu beyanla davanın reddini istemişlerdir.
    Mahkemece, davalı ...Ş. ile davacının kayden çalıştığı şirketler arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğu, asıl işveren ve son alt işveren olan davalı şirketlerin tüm alacaklardan sorumlu oldukları, aldığı primlerin fazla mesai ücretini karşılaması nedeni ile bu talebin yerinde olmadığı, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, yıllık izinlerini tam olarak kullanmadığı, 2011 yılı Mayıs ayından itibaren ücretinin iki asgari ücretten bir asgari ücrete indirilmesi, ücretteki indirimin 4857 sayılı Kanun’un 22 inci maddesine uygun biçimde yapılmaması nedeni ile davacının fark ücret ve iş sözleşmesini haklı nedenlerle feshetmesinden dolayı kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.


    Hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretleri konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
    Mahkemece davacı tanık beyanlarına göre hesaplanan hafta tatili ve milli bayram ve genel tatil çalışma ücretleri takdiri indirimle hüküm altına alınmıştır.
    Olağan dışı çalışma olan hafta tatili, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalışma iddialarını kanıtlamakla yükümlü olan davacının dinlettiği tanıklar ... ile ...’in aynı zamanda davalıya karşı benzer istemlerle açtıkları davalarının bulunduğunu anlaşılmaktadır. Husumetli davacı tanıklarının, beyanlarından kendi lehlerine çıkar sağlayacakları açık olup beyanlarına ihtiyatla yaklaşılmalıdır. Bu tanıklar dışında iddiaları ispata yarar başkaca delil bulunmadığına göre, davacının olağan dışı çalışma iddialarını kendi tanıklarının beyanları ile usulünce kanıtladığı kabul edilemez. Hal böyle olunca, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil ücret talepleri hakkında davalı tanık beyanları bir değerlendirmeye tabi tutularak çıkacak sonuca göre karar verilmelidir.
    Kabul şekli bakımından da, davacı tanıklarından ...’in davalılar nezdinde 23.11.2010-15.02.2013; ...’in 01.10.2010-13.09.2013 tarihleri arasında çalıştığı dosyaya emsal olarak sunulan mahkeme kararları ve bilirkişi raporlarının içeriklerinden anlaşıldığı halde, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretlerinin tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları süreyi aşar şekilde 01.01.2010 tarihinden itibaren hesap edilmesi doğru olmamıştır.
    O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
    SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalılar yararına takdir olunan 1.350,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, 27.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.






    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi