Danıştay 2. Daire 2021/5570 Esas 2021/1939 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/5570
Karar No : 2021/1939

KARAR DÜZELTİLMESİNİ İSTEYEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : İstanbul ili, Adalar ilçesi, …, … Mahallesinde bulunan pansiyon vasıflı işyerinin ruhsatsız olarak faaliyet gösterdiğinden bahisle davacıya 925,00 TL para cezası verilmesine ve işyerinin faaliyetten men edilmesine ilişkin … tarih ve …. karar sayılı Encümen Kararının işyerinin faaliyetten men edilmesine ilişkin kısmının iptali istemiyle açılan davada, … İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen … gün ve E:…, K:… sayılı kararın onanmasına ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin 09/10/2019 günlü, E:2016/7312, K:2019/6468 sayılı kararının; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 3622 sayılı Kanun ile değişik 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istenilmektedir.

KARAR DÜZELTME TALEBİNDE
BULUNANIN İDDİALARI : Davacı tarafından, faaliyetten men kararına dayanak olarak gösterilen 2559 sayılı Polis Vazife ve Salahiyet Kanunu'nun 6/d hükmüne göre verilebilecek cezanın salt idari para cezası olduğu; “faaliyetten men” yönünde herhangi bir cezai yaptırımın öngörülmediği, ayrıca davaya konu idari işlemin dayanağı olarak ilgili encümen kararında başkaca herhangi bir mevzuat hükmüne de atıf yapılmadığı, cezai yaptırım uygulanan işyerinin ruhsatı bulunduğu, konaklama ruhsatı olduğu düşüncesi ile hareket edildiği, ruhsatın sahte olduğunu sonradan öğrendiği, hakkında resmi belgede sahtecilik isnadı ile açılan ceza davasında beraat ettiği, işyerinin faaliyetten men edilmesine ilişkin encümen kararının usul ve yasaya aykırı olduğu ileri sürülerek, Danıştay Onuncu Dairesince verilen kararın düzeltilmesi istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI : Karar düzeltme isteminin reddi gerektiği ileri sürülmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Karar düzeltme isteminin kabul edilerek, İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince; Danıştay Onuncu Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının "Ortak Hükümler" kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Kararın düzeltilmesi dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun düzeltilmesi talep edilen kararın verildiği tarih itibarıyla yürürlükte olan 54. maddesinin 1/c fıkrasına uygun bulunduğundan, davalı idarenin karar düzeltme istemin kabulü ile Danıştay Onuncu Dairesinin 09/10/2019 günlü, E:2016/7312, K:2019/6468 sayılı kararı kaldırılarak uyuşmazlığın esası yeniden incelendi:

İNCELEME VE GEREKÇE :
MADDİ OLAY :
İstanbul ili, Adalar ilçesi, …, … Mahallesi, … Caddesi, No:… sayılı adreste bulunan pansiyon vasıflı işyerinin ruhsatsız olarak faaliyet gösterdiğinden bahisle davacıya 925,00 TL para cezası verilmesine ve işyerinin faaliyetten men edilmesine ilişkin … tarih ve … karar sayılı Encümen Kararının işyerinin faaliyetten men edilmesine ilişkin kısmının iptali istenilmektedir.

İLGİLİ MEVZUAT :
5393 sayılı Belediye Kanunu'nun 15/I. maddesinde; gayri sıhhi müesseseler ile umuma açık istirahat ve eğlence yerlerini ruhsatlandırmak ve denetlemek belediyelerin görevleri arasında sayılmıştır.
2559 sayılı Polis Vazife ve Salahiyet Kanun'un 5259 sayılı Kanun'la değişik 6. maddesinde; "Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinden;
a) Faaliyetten geçici olarak men edildiği halde süresinde önce açılan,
b) Açık ve kapalı bulunacağı saatlere uymayan,
c) Bu Kanununun 12. maddesinde belirtilen yasaklara uymadığı tespit edilen,
d) Mevzuat hükümlerine aykırı olarak işletilen,
İş yerlerinin işletmecilerine beş yüzmilyon Türk Lirası ile bir milyar Türk Lirası arasında idari para cezası verilir.
Bu maddede öngörülen idari para cezaları, belediye sınırları içinde belediye encümeni, belediye sınırları dışında il daimi encümeni tarafından verilir..." kuralına yer verilmiştir.
Anılan maddenin değişik 7. maddesinde ise; “Kişilerin tek tek veya toplu olarak eğlenmesi, dinlenmesi veya konaklaması için açılan otel, motel, pansiyon, kamping ve benzeri konaklama yerleri; gazino, pavyon, meyhane, bar, birahane, içkili lokanta, taverna ve benzeri içkili yerler; sinema, kahvehane ve kıraathane; kumar ve kazanç kastı olmamak şartıyla adı ne olursa olsun bilgi ve maharet artırıcı veya zeka geliştirici nitelikteki elektronik oyun alet ve makinelerinin, video ve televizyon oyunlarının içerisinde bulunduğu elektronik oyun yerleri; internet kafeler ve benzeri yerler umuma açık istirahat ve eğlence yeri sayılır” düzenlemesi yapıldıktan sonra, maddenin son bentlerinde,”Bu iş yerleri için düzenlenen iş yeri açma ve çalışma ruhsatlarının bir örneği yetkili kolluk kuvvetine gönderilir. Bu iş yerleri genel güvenlik ve asayiş yönünden genel kolluk tarafından denetlenir. Bu yerlerin ruhsatlandırılmasında 14/06/1989 tarihli ve 3572 sayılı İş Yeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanunun 5. ve 6. maddelerinin hükümleri uygulanmaz.” hükmüne yer verilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Dava dosyasının incelenmesinden, dava konusu işyerine ilişkin düzenlenen "içkili kır gazinosu" faaliyet konulu işyeri açma ve çalışma ruhsatının, davalı idarece iptal edildiğine ilişkin bir bilgiye rastlanılmadığından, hukuken geçerliliğini koruyan işyeri açma ve çalışma ruhsatı ile faaliyet gösteren işyerinin, yukarıda anılan 2559 sayılı Kanun'un 6/1-d maddesi uyarınca 925,00 TL idari para cezası ile cezalandırıldığı ve işyerinin faaliyetten men edildiği anlaşılmakta olup; umuma açık işyerlerinin ancak 2559 sayılı Kanun'un 8. maddesinde öngörülen hallerde ve mahallin en büyük mülki amiri tarafından geçici olarak faaliyetten men edilebileceği; umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinden mevzuat hükümlerine aykırı olarak işletilenlere yönelik olarak anılan Kanun hükümlerinde belediyelere tanınan yetkinin ise işletenlere para cezası vermekle sınırlı olduğu dikkate alındığında; davacının sahibi ve işleteni olduğu işyerinde konaklama hizmeti yapıldığının kolluk görevlilerince tespiti üzerine sadece idari para cezası ile tecziyesinin mümkün olduğu; dava dilekçesinden, davacının da dava konusu işlemin, işyerinin faaliyetten men edilmesi kısmının iptalini istediği anlaşılmaktadır.
Bu durumda; davalı idarece 2559 sayılı Kanun uyarınca işyerinin geçici süreyle faaliyetten men'i yönünde bir yaptırım uygulanamayacağından; dava konusu işyerinin 2559 sayılı Kanun uyarınca faaliyetten men edilmesinde bu yönüyle hukuka uygunluk bulunmamakta olup, İdare Mahkemesince işlemin faaliyetten men edilmesine ilişkin kısmının iptaline karar verilmesi gerekirken, davanın reddi yolunda verilen kararda hukuki isabet bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN KABULÜNE;
2. … İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen … gün ve E:…, K:… sayılı kararın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun temyize konu kararın verildiği tarih itibarıyla yürürlükte olan haliyle 49. maddesinin 1/b fıkrası uyarınca BOZULMASINA;
3. 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin 3622 sayılı Kanun ile değişik 3. fıkrası uyarınca ve yukarıda belirtilen hususlar da gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine, 07/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.