MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nin 34/1, 230 ve 1412 sayılı CMUK"nin 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiiller ve bunların nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, gerekçesiz olarak hüküm kurulması,
B) Sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı zamanlarda düzenlenen sahte fatura düzenleme eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı, 18/12/2013 tarihli iddianame ile sanık hakkında 2008, 2009, 2010, 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kamu davası açıldığı gözetilmeden, hangi yıla ilişkin hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin tek hüküm kurulması,
C) Kabule göre de;
1- Sanığın savunmalarında; ... Ltd. Şti. ile ilgisinin olmadığını, önceden tanıdığı olan ... isimli kişinin şirket devri olduğunu söyleyerek kendisini notere götürdüğünü, ... isimli kişi ile birlikte şirketi üzerine devrettiğini, karşılığında 300 TL para aldığını, bundan sonra yapılan işlemleri bilmediğini, sahte fatura düzenlemediğini, zaten eğitim ve bilgi düzeyinin böyle bir şirketin müdürü olmaya ve fatura düzenlemeye uygun olmadığını beyan etmesi, sanığın temyiz dilekçesinde; ..., ..., ..., ..., ... ve ... isimli kişiler tarafından kullanıldığını beyan etmesi, vergi tekniği raporuna göre; şirketin ortaklarının ... ve ... olduğunun sanığın dışarıdan müdür olarak atandığının anlaşılması, karşıt inceleme raporuna göre adına fatura düzenlenen şirketlerden olan ... Ltd. Şti. yetkilisi ...’nin vergi denetmenine verdiği ifadesinde; ...Ltd. Şti. adına ... isimli şahsın kendilerine ulaştığını ve faaliyet konularıyla ilgili olarak iş yapabileceklerini söylediğini beyan etmesi karşısında, maddi gerçeğin ve suç tarihinin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
a) ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ...ve ... isimli kişilerden kimlik ve adres bilgileri tespit edilenlerin CMK’nin 48. maddesindeki çekinme hakkı hatırlatılarak tanık olarak dinlenmeleri, suça konu faturalların gösterilerek kendileri tarafından düzenlenip düzenlenmediğinin sorulması, kendileri tarafından düzenlenmediğini söylemeleri halinde faturalardaki yazı ve imzaların sanığın ve bu kişilerin eli ürünü olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
b) Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ve ismi geçen kişilere ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
aa) Faturaları kullandığı belirlenen ...Ltd. Şti. ve ... Ltd. Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporları ile ... Ltl. Şti. ve ...Lt. Şti. hakkında düzenlenen karşıt inceleme raporlarının ilgili vergi dairelerinden getirtilmesi,
bb) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
cc) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı ve yukarıda ismi geçen kişileri tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
2- Temel cezaya TCK’nin 43. maddesinin uygulanması sırasında 3 yıl 9 ay olması gereken cezanın 3 yıl 9 ay 10 gün, bu cezaya TCK’nin 62. maddesinin uygulanması sırasında da 3 yıl 1 ay 15 gün olması gereken sonuç cezanın 2 yıl 13 ay 15 gün olarak hesaplanması,
3- Kendisini vekili ile temsil ettiren katılan lehine Avukatlık Ücret Tarifesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmesi,
4- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.