Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı kurum, iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirlerin 506 sayılı Yasanın 26/2. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, istek gibi davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı ...’ın davadan sonra bekar olarak vefat etmesi, anne ve babası ... ve ...’ın sağ olması ve temyizlerinin bulunmaması karşısında, kendilerine gıyabi karar tebliğ edilen kardeşler ..., ...’ın mirasçılık sıfatları bulunmadığından temyiz taleplerinin bu nedenle ayrı ayrı reddi, davalı ...’in ise sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, iş kazasından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, 506 Sayılı Kanunun 26/1.inci maddesindeki “....sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...” bölümünün, Anayasa Mahkemesince 23.11.2006 tarih ve 2003/10 Esas 2006/106 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, “halefiyete” değil, “kanundan doğan basit rücu hakkına” dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, öte yandan, kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiğine; şayet ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmamasına, bu çevrede meseleye fiili ödemeler açısından bakıldığında ise fiili ödemenin mevcudiyeti halinde, kurumun talep edebileceği miktarın hesabının da aynı şekilde gerçekleştirilmesi gerekmekte olup; şayet ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığı, fiili ödeme miktarından düşük ise o takdirde ilk peşin sermaye değerine itibar edilmesi; aksine fiili ödeme miktarı ilk peşin değerden düşük ise o takdirde de fiili ödeme miktarının esas alınması gerektiğine göre, mahkemece, Anayasa Mahkemesinin iptal kararının derdest davalara uygulanması gerektiği gerekçe gösterilerek yargılama yapılıp, hüküm tesis edilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Diğer yandan, hükmü temyiz eden ...’in, zararlandırıcı sigorta olayını gerçekleştiren örgüte lojistik destek sağlamaktan mahkum edilip kararın onanarak kesinleşmesi karşısında %100 oranında kusurlu sayılmasına dair mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, 26.11.1998 onay tarihli ilk peşin değerli gelir tutarı olan 1.922,71 TL’nin tahsiline karar verilmesi gerekirken, artışları da içeren gelirin %100 istem karşılığı olan 8.185,69 TL’nin tahsiline hükmedilerek fazla rücu alacağına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (1) no’lu bendinde yer alan “Davanın KABULÜNE, 8.185,69” sözcük ve rakamlarının silinerek yerine “Davanın kısmen kabulüne, 1.922,71” sözcük ve rakamlarının yazılmasına, “hükmü temyiz etmeyen davalılar yönünden davacı Kurum lehine oluşan usulü kazanılmış hak durumunun gözetilmesine” hükmünün hüküm fıkrasının (1) No’lu bendinin son sözcüğünden sonra gelmek üzere anılan bende eklenmesine, hüküm fıkrasının (2) No’lu bendinde yer alan “442,02” rakamlarının silinerek yerine “103,83” rakamlarının yazılmasına, “hükmü temyiz etmeyen davalılar yönünden davacı Kurum lehine oluşan usulü kazanılmış hak durumunun gözetilmesine” hükmünün hüküm fıkrasının (2) No’lu bendinin son sözcüğünden sonra gelmek üzere anılan bende eklenmesine, hüküm fıkrasının (3) No’lu bendinin tamamen silinerek yerine “3-Davacı Kurum tarafından yapılan 135,00 TL yargılama giderinin davanın kabul ve ret oranına göre 31,71 TL’sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, bakiye kısmın davacı Kurum üzerinde bırakılmasına, hükmü temyiz etmeyen davalılar yönünden davacı Kurum lehine oluşan usulü kazanılmış hak durumunun gözetilmesine” hükmünün yazılmasına, hüküm fıkrasının (4) No’lu bendinde yer alan “982,28” rakamlarının silinerek yerine “450,00” rakamlarının yazılmasına, “hükmü temyiz etmeyen davalılar yönünden davacı Kurum lehine oluşan usulü kazanılmış hak durumunun gözetilmesine” hükmünün hüküm fıkrasının (4) No’lu bendinin son sözcüğünden sonra gelmek üzere anılan bende eklenmesine, kısa kararın da bu şekilde düzeltilmesine ve kararın düzeltilmiş bu biçimiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ..."den alınmasına, 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.