Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8027 Esas 2019/335 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8027
Karar No: 2019/335
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8027 Esas 2019/335 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan 2000 TL adli para cezası verildi. Ancak, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca 3000 TL'ye kadar olan adli para cezaları kesin olup, bu nedenle sanığın temyiz itirazı reddedildi. Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verildi. Ancak, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldı. Bu nedenle uzlaştırma işlemleri sonrasında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi ve karar bozuldu.
Kanun maddeleri detaylı olarak şöyle:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi: Adli para cezasının kesinleşmesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi: Adli para cezası
- 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi: Temyiz itirazının reddi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi: Hırsızlık suçu alanında değişiklik; uzlaştırma
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi: Uzlaştırma; sulh ceza hukuku
- 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi: Hırsızlık suçu.

13. Ceza Dairesi 2018/8027 E. , 2019/335 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 15.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.