Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26’ncı maddesidir; bu tür rücu davalarında faiz başlangıcı, gelirler yönünden onay, giderler yönünden sarf ve ödeme tarihleri olmasına karşın, Mahkemece, bir kısım kurum alacağı için ıslah tarihinden itibaren faiz alacağına hükmedilmesi,
Hüküm tarihinde yürürlükte olan tarife uyarınca, kabulüne karar verilen miktar üzerinden hesaplanan 1.444,90TL nispi vekalet ücreti yerine, maktu 1.200,00TL vekalet ücretine hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. Maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1. bendinin tamamen silinerek, yerine “Davanın kabulü ile, 12.040,80TL’nın 13.09.2008 onay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ” cümlesinin yazılmasına, 3. bendinde yazılı bulunan “1.200,00TL maktu” sözcük ve rakamlarının silinerek yerine “1.444,90TL” rakamlarının yazılmasına, 4. bendinde yazılı bulunan “davalılardan” sözcüğünün silinerek, yerine “davalıdan” sözcüğünün yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.