Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/9937 Esas 2018/58 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesi ile; ... köyü 498 sayılı parselin 1955 tarihli ilk baskı memleket haritasında çalılık ve 1992 tarihli son baskı memleket haritalarında çalılık ve yapraklı ağaçlar ile rumuzlandırılan yeşil alanlara isabet ettiğinden orman sayılan yerlerden olduğunu, mahallinde yapılan incelemelerde ise parselin içerisinde orman bitki örtüsü olan meşe fertlerinin ocaklar halinde bulunduğunun tespit edildiğini, dolayısı ile evveliyatının orman, hali hazır durumunun ise eylemli orman olmasından dolayı dava konusu 498 parselin tapusunun iptali ve orman olarak Hazine adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucu; dava konusu taşınmazın gerek 1955 yılı baskısı Çankırı H30-a3 pafta nolu memleket haritasında ve gerekse 1953, 1971, 1990, 2011 yılı hava fotoğraflarında orman bitki örtüsü ile kaplı bir alan olduğunun belirlendiği, zaman içerisinde orman bitki örtüsünün kaldırılmış olmasının taşınmazın orman olan niteliğini ortadan kaldırmayacağı, devlet ormanlarının zamanaşımı kuralı ve zilyetlikle kazanılmalarının ve özel mülkiyete dönüştürülmelerinin mümkün olmadığı, böylelikle dava konusu taşınmazın 6831 sayılı Kanun kapsamında Devlet ormanı sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığından davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, orman iddiasıyla açılan tapu iptali ve tescili istemine ilişkindir.
Dava konusu taşınmazın bulunduğu köyde 3302 sayılı Kanunla değişik 6831 sayılı Orman Kanunu kapsamında 72 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından yapılan ve 24/08/2004 tarihinde kesinleşen orman kadastrosu çalışması yapılmıştır.
Davacı tarafça tapu kaydının iptali istenilen 498 parsel sayılı taşınmazın tapusunun 1968 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında tarla niteliği ile gerçek kişiler adına tespit edildiği, itirazsız kesinleşerek tapusunun oluştuğu halen üzerinde ev, ahır ve 50-60 yaşlı armut ağaçları ile meyve ağaçlarının bulunduğu bir sınırının Çubuk yoluna komşu olduğu ayrıca dosyaya ibraz edilen uzman bilirkişi raporlarından çekişmeli taşınmazın 2004 yılında kesinleşen orman kadastro sınırı dışında tarım arazisi olarak bırakıldığı, itiraz edilmeyerek bu tespitinde kesinleştiği ve bu haliyle taşınmazın orman sınırı dışında bırakıldığı anlaşılmaktadır. Davacı Orman Yönetiminin dava konusu parselin komşusu olan 535 sayılı parsele açmış olduğu kadastro mahkemesi 1980/21 Esas sayılı davanın taşınmazın orman olmayan yerlerden olduğu anlaşıldığından reddine karar verilmiş, yine komşu parsel olan 547 sayılı parsel hakkında da aynı mahkeme de açılan 1980/16 Esas sayılı dosya ile aynı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkemece taşınmazın öncesi itibariyle memleket haritası amenajman ve hava fotoğraflarında orman sayılan yerlerden olduğu kabul edilerek davacı Orman Yönetiminin davasının kabulüne karar verilmiş ise de mahkemenin bu değerlendirmesi yerinde değildir. Şöyle ki dosyaya uzman bilirkişi raporu ekinde sunulan 1953 tarihli hava fotoğrafı incelemesinde taşınmazın açık alanda gözüktüğü çevresinin de açık alanda olduğu, eğiminin düşük gözüktüğü, 1968 yılında ki kadastro çalışmaları sırasında da taşınmazın intikalen yararlanan olduğu belirlenerek tespitinin yapıldığı o zamandan beri tarla nitelikli olduğu ve bu haliyle öncesi itibariyle orman sayılmayan yerlerden olduğunun anlaşılması karşısında açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 15/01/2018 günü oy birliği ile karar verildi.