Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı Kurum, 06.05.2004 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu yaralanan sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan masraflar nedeniyle uğranılan Kurum zararının rücuan tazminini talep etmiştir.
5510 sayılı Yasanın 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesinin, anılan kanunun yürürlüğü öncesinde gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı gereğince, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 10. ve 26. maddeleri olup, Mahkemece, hukuki dayanağın 5510 sayılı Yasanın 21. maddesi olduğuna yönelik kabulü isabetsiz ise de sonuca etkili bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Somut olayda, davalının, 506 sayılı Yasanın 10. ve 26. maddelerine dayalı tazmin sorumluluğunun sınırlarının belirlenmesinde; ilk peşin sermaye değerli gelir miktarı ile masraflardan oluşan toplam kurum zararından, Borçlar Kanunu"nun 43 ve 44. maddeleri uyarınca, sigortalının kusur durumuna göre % 50"den aşağı olmamak üzere hakkaniyet indirimi yapılarak, davalının %90 karşılığından sorumlu olduğuna yönelik Mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, kurum zararının, davalının sorumlu olduğu %90 karşılığı 91.423,16TL olup, davacı kurum tarafından fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak 82.784,10TL ‘nın yasal faizi ile tahsilinin talep edilmesi karşısında, talebe itibar edilerek davanın kabulü yerine, kısmen kabulüne karar verilmek suretiyle eksik rücu alacağına hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi gereği, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Hüküm fıkrasının tamamen silinerek, yerine,
1-Davanın kabulü ile, 82.784,10TL Kurum zararının, gelirlerin onay, masrafların ayrı ayrı sarf ve ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı Kuruma verilmesine, fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına,
2-Alınması gerekli 5.654,98TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile Hazineye gelir kaydına,
3-Davacı tarafça yapılan toplam 1.275,50TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacı Kuruma verilmesine,
4-Davacı Kurum kendisini vekille temsil ettirdiğinden AAÜT gereğince hesaplanan 8.672,73TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı Kuruma ödenmesine,
5-Taraflardan alınan gider avansının harcanmayan kısmının ilgilisine iadesine,” bentlerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.