MAHKEMESİ : Tatvan Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2013
NUMARASI : 2012/478-2013/378

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkilinin içinde yolcu olarak bulunduğu davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortalı aracın sebep olduğu kazada müvekkilinin yaralandığını ve malul olduğunu açıklayıp ıslah ile artırılan 200.000,00 TL tazminatın tahsilini istemiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kabulü ile 200.000,00 TL"nin tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazası nedeni ile maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece Bitlis Adli Tıp Kurumunda görevli adli tıp uzmanı tarafından verilen raporda davacının kaza sonrası yaralanması, derecesi ve psikiyatri sorunları da değerlendirilerek özür durumu %44.2 olarak belirlenmiş ve bu rapor esas alınarak hesaplama yaptırılmıştır. Ancak rapor psikiyatri uzmanı olmadan ve davacıda kaza sonrası meydana gelen yaralanmalardan hangi hususların (fiziki veya psikolojik) esas alınarak çalışma gücü kaybının tespit edildiği gösterilmeksizin düzenlenmesi nedeni ile hükme esas alınamaz.
Mahkemece davacının kaza tarihinde yürürlükte bulunan Sosyal Sigortalar Sağlık İşleri Tüzüğüne uygun şekilde maluliyet oranının tespitine ilişkin Adli Tıp Kurumu veya
Üniversite hastanelerinin adli tıp kürsüsünden psikiyatri uzmanının da bulunduğu heyetten rapor alınarak sonunca göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
2-Davacı taraf, trafik kazası sonucu yaralandığını ve malul olduğunu ileri sürerek maddi tazminat talep etmiş, buna göre de bilirkişi tarafından CSO 1980 yaşam tablosu dikkate alınarak davacının kaza tarihinden sonraki muhtemel yaşam süresi belirlenmiş ve hesaplama yapılmış olup mahkemece bu rapor hükme esas alınmıştır.
Ancak karara esas alınan hesaplama, Hukuk Genel Kurulu"nun 1989/4-586 esas, 1990/199 sayılı kararı ve yerleşik Yargıtay içtihatlarına uygun değildir. Bu itibarla, Yargıtay kriterlerine uygun olarak Population Masculine Et – Feminine (PMF 1931) Tablosu esas alınarak davacının muhtemel yaşam süresinin belirlenmesi ile davacının iş göremezlik zararının hesaplanması gerekirken tazminat esaslarına uygun olmayan yaşam süresine göre hesaplama yapılan bilirkişi raporunun hükme esas alınarak yazılı olduğu biçimde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 25.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.