MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01/05/2005-31/12/2013 tarihleri arasında davalı şirket bünyesinde kurye görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiğini, kıdem tazminatına mahsuben bir miktar ödeme yapılmış ise de, alacaklarının tamamının ödenmediğini, davacının haftanın 6 günü 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını, çalışmaların zaman zaman saat 21:00 veya 22:00"ye kadar uzadığını, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini beyan ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, şirkete ait bazı şubelerin bağımsız tacir niteliğindeki acentelere devri nedeniyle davacının tüm hak ve borçlarının dava dışı acente..."e devredildiğini, davanın husumet sebebiyle reddi gerektiğini, davacının yaklaşık 3 yıl çalıştıktan sonra kendi isteği ile istifa etmek üzere iş sözleşmesini feshettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, davalı kargo şirketi ile dava dışı... arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğu sonucuna varılmış ise de, dosya kapsamına göre böyle bir sonuca ulaşılması hatalı olmuştur. Davalı şirket, davacının çalıştığı şubenin bağımsız acente tarafından işletildiğini ve böylece davacının davalı şirket ile herhangi bir bağının bulunmadığını savunmuş ise de, gerçekte davalı şirket ile dava dışı gerçek kişi arasında muvazaalı bir ilişki olduğu ortada olup, bu halde davalı şirketin gerçek işveren olduğunun kabulü gerekmektedir. Ancak bu kabul şeklinde dahi, davalı şirketin davacının tüm çalışma dönemine isabet eden alacaklardan sorumlu tutulması gerektiği ve kararın sonuç itibariyle yerinde olduğu anlaşıldığından, bu husus bozma sebebi yapılmayıp, eleştiri ile yetinilmiştir.
3-Davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı bir başka uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece, tanık anlatımlarına göre davacının haftada 16,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de, bu kabul şekli dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Bilirkişi ek raporunda, tanık anlatımları dikkate alınarak davacının haftada 5 gün 08.00-20.00 saatleri arasında, ayrıca cumartesi günü de 5 saat çalışarak haftada 12,5 saat fazla çalışma yaptığı sonucuna ulaşılmış, ancak hesaplama yapılırken sehven 16,5 saat fazla çalışma süresi üzerinden fazla çalışma ücreti belirlenmiştir. Hesaplama hatalı olmakla birlikte, ek rapordaki kabul şekli dosya içeriğine daha uygun olup, mahkemece yazılı gerekçe ile kök rapor doğrultusunda hüküm kurulması yerinde değildir. Bu itibarla davacının haftada 12,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmeli, davalının ıslah tarihi itibariyle zamanaşımı def’i de dikkate alınarak yeniden hesaplanacak fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmalıdır. Dosya kapsamına aykırı şekilde 16,5 saat üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplanması yerinde olmayıp, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.