Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/4042 Esas 2018/315 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4042
Karar No: 2018/315
Karar Tarihi: 23.01.2018

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/4042 Esas 2018/315 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık \"...\", hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından onanmıştır. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, karara itiraz etmiştir. Daire tarafından yapılan inceleme sonucunda, sanığın daha önce aldığı cezanın tekerrüre esas alınmadığı ve bu nedenle TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması gerektiği belirtilmiştir. Bu doğrultuda, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazı kabul edilerek kararın sanık \"... \" yönünden bozulmasına ve yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı, infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1, 29/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 50/5 ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nın 305/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gösterilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2017/4042 E. , 2018/315 K.

"İçtihat Metni"

Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."in mahkumiyetine dair Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 13/08/2009 gün, 2009/794 Esas ve 2009/929 Karar sayılı hükmün sanık savunmanının temyizi üzerine Dairemizin 02/12/2010 gün, 2009/29745 Esas ve 2010/19718 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.

Dairemizin anılan kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/12/2017 gün ve KD–2017/67359 sayılı yazıları ile itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine,

Dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği düşünüldü;

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;

Sanık ..."in tekerrüre esas alınan Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/11/2007 gün ve 2007/152 Esas, 2007/835 Karar sayılı mahkumiyet hükmündeki 5237 sayılı TCK"nın 106/1-1, 29/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca hükmolunan hapisten çevrilen 740 Türk Lirası adli para cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1. maddesi uyarınca kesin olduğu ve bu nedenle tekerrüre esas oluşturmadığı dikkate alındığında, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması gerektiği, bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulü gerektiği inancına varılmıştır.

Hal böyle olunca;

1) Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 02.12.2010 gün, 2009/29745–2010/19718 sayılı Onama kararının sanıklar ..., ... ve ... yönünden aynen KORUNMASINA;

2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İTİRAZININ KABULÜ ile;Sanık ... yönünden “Onama” kararının KALDIRILMASINA, Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.08.2009 gün 2009/794–2009/929 esas ve karar sayılı mahkumiyet kararının bu sanık yönünden BOZULMASINA, bozma konusu yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8. maddesine göre 1412 sayılı CMUK"nın 322 (5271 sayılı CMK"nun 303) maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından “sanık ... hakkında 2007/152-835 esas ve karar nolu önceki mahkumiyeti gözetilerek, mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” şeklinde yazılı ifadelerin ÇIKARILMASINA, diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.