BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 6. Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ... ... bünyesinde hizmet alımı yapan şirketler nezdinde 01.07.1994 -31.12.2014 tarihleri arasında temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini, işçilik haklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücret alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı ... vekili, müvekkili kurumun davada taraf sıfatının bulunmadığını, müvekkili kurumun ihale makamı statüsünde olduğunu, davacının müvekkili kurumun çalışanı olmadığnıı, somut olayda alt işveren asıl işveren ilişkisi bulunmadığından müvekkili kuruma husumet yöneltilemeceğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davacının iki dönem halinde 19 yıl 3 ay 14 gün çalıştığı, işin sona ermesinin haklı fesih nedeni olamayacağı, iş sözleşmesinin haklı nedenlerle feshedildiğini işverenin ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı taraf istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının 01.02.1995- 24.06.1998 dönem çalışmasının kıdem ve ihbar tazminatı ödenerek tasfiye edilmiş olması sebebi ile bilirkişi raporundaki tespitler üzerinden, bu dönem 3 yıl 4 ay 24 gün, toplam 19 yıl 3 ay 14 gün olarak belirlenen çalışma süresinden düşülmesi sonucu 12.02.1999-31.12.2014 tarihleri arasında çalışmasına esas 15 yıl 10 ay 20 günlük hizmet süresi üzerinden kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacakları hesaplanarak davalı vekilinin istinaf başvuru talebinin kıdem tazminatı ve yıllık izin ücret alacağı yönünden kabulü gerekçesi ile ... 32. İş Mahkemesi"nin 2016/999 Esas - 2017/17 Karar numaralı 19/01/2017 tarihli kararının ortadan kaldırılmasına karar verilmiştir.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-4857 sayılı İş Kanununun 59.maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 31. maddesinde, hakimin davayı aydınlatma ödevi düzenlenmiş olup, madde uyarınca, hakim uyuşmazlığın aydınlatılmasının zorunlu kıldığı durumlarda, maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlar hakkında, taraflara açıklama yaptırabileceği, soru sorabileceği ve delil gösterilmesini isteyebileceği düzenlenmiştir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde çalışması boyunca hiç yıllık ücretli izin kullanmadığını iddia etmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davacının 01.02.1995- 24.06.1998 dönem çalışmasının kıdem ve ihbar tazminatı ödenerek tasfiye edilmiş olması sebebi ile bilirkişi raporundaki tespitler üzerinden, bu dönemin çalışma süresinden düşülmesi sonucu 12.02.1999-31.12.2014 tarihleri arasında çalışmasına esas 15 yıl 10 ay 20 günlük hizmet süresi üzerinden 268 gün izin hakkı bulunduğu tespit edilerek hesaplanan yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır.
Davacının on beş yılı aşan süre ile çalışmasına rağmen izin kullanmaması hayatın olağan akışına aykırı olduğundan 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 31. maddesi uyarınca hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacının çalışma süresi boyunca herhangi bir zamanda yıllık ücretli izin kullanıp kullanmadığı, kullanmış ise kaç gün kullandığı hususu açıklattırılarak davacı beyanı ile birlikte tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur. Dairemizce incelemesi yapılan 2020/3440 Esas ve 2020/3441 Esas sayılı emsal nitelikteki dosyalarda yıllık izin ücret alacağı yönünden kararlar aynı gerekçe ile bozulmuştur.
3- Bölge Adliye Mahkemesince kıdem tazminatı ve yıllık izin ücret alacağı brüt hesaplandığı halde hükümde net olarak belirtilmesi hatalı olup infazda tereddüt oluşturabileceğinin düşünülmemesi bir diğer bozma sebebidir.
Açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine , peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.