MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 14/07/2014 gününde verilen dilekçe ile araç mülkiyetinin tespiti ve tescil istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı ... vekili tarafından, duruşmasız olarak incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle daha önceden belirlenen 23/01/2018 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden davalı vekili Avukat ... geldi, karşı taraftan davacı adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... ile davalı ..."un aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, araç mülkiyetinin tespiti ve tescil istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ile davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin adına kayıtlı ... plaka sayılı aracın 105.000,00 TL"ye satışı konusunda, davalı ... ile anlaştığını, satış hazırlıkları sırasında müvekkiline 40.000,00 TL ödeme yapıldığını, kalan kısmın banka hesaplarına geleceğinin söylendiğini, teminat olarak 65.000,00 TL bedelli bir senet verildiğini, bunun üzerine noterde satışın gerçekleştirildiğini, ancak bankada sorun olduğu söylenerek ödemenin yapılmadığını, müvekkilinin parasının ödenmemesi üzerine yaptıkları araştırma neticesinde; aracın aynı gün davalı ..."a, ertesi gün davalı ..."a, iki gün sonra da davalı ..."ya devredildiğinin öğrenildiğini, davalıların işbirliği içinde birlikte hareket ederek müvekkilini dolandırdıklarını belirterek, hile nedeniyle davaya konu aracın satışının iptalini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalılar ..., ... ve ... arasında yapılan satışların danışıklı olduğu, dosya kapsamına göre davalı ..."nın da iyiniyetli üçüncü kişi olarak kabulünün mümkün olmadığı gerekçeleriyle davanın kabulüne, davaya konu aracın davacı adına sicile kayıt ve tesciline karar verilmiştir.
Tescil, idari bir işlem olup, trafik kaydındaki tescilin iptali sonucunu doğuracak şekilde, yeni kayıt ve tescile karar verilmesi, idareyi işlem yapamaya zorlayıcı bir karardır. Oysa adli yargı yerinde, idareyi işlem yapmaya zorlayıcı türden bir karar verilemez. Mahkemece, davaya konu aracın mülkiyetinin, davacıya ait olduğunun tespitine karar verilmekle yetinilmesi gerekirken, aracın davacı adına sicile kayıt ve tesciline karar verilmiş olması doğru değildir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ. Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle; hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek yerine “Davanın kabulü ile; davalı ... tarafından, davacıya ödenen 40.000,00.TL"nin iadesi halinde, davalı ... adına kayıtlı 2009 model ... marka ... şasi nolu aracın, davacı ..."e ait olduğunun tespitine” biçimindeki cümlenin yazılmasına, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve davalı ... ... yararına takdir olunan 1.630,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.