Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davacı işçinin iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek 4857 sayılı İş Kanunu"nun 18 ve devamı maddeleri uyarınca feshin geçersizliğine ve işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın hak düşürücü süre içinde açılmadığını ve yapılan fesih işleminin geçerli nedene dayandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dava açma şartlarından olan dava açma süresi üzerinde durulmaksızın yapılan fesih işleminin geçerli nedene dayanmadığından bahisle davanın kabulüne karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 20. maddesi uyarınca iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan feshedildiğini ileri süren işçinin, fesih bildiriminin tebliği tarihinden itibaren bir ay içerisinde feshin geçersizliği ve işe iade istemi ile dava açması gerekir. Bu süre hak düşürücü süre olup, davanın her aşamasında resen dikkate alınması gerekir.
İşveren fesih bildiriminde bulunmuş, ancak bunu tebliğ etmemiş olmasına rağmen, örneğin, işçi, işvereni şikâyet ederek, fesih bildiriminin yapıldığı tarihi kesin olarak belirleyecek bir işlem yapmışsa, artık bu tarihin esas alınması uygun olacaktır. Bu anlamda işverenin fesih bildiriminin tebliğden imtina edildiği tutanakların tutulduğu tarih, tutanak düzenleyicilerinin doğrulaması halinde tebliğ tarihi sayılacaktır. Eylemli fesih halinde dava açma süresi, eylemli feshin yapıldığı tarihten itibaren işler. Fesih bildirimine karşı idari itiraz yolu öngören personel yönetmeliği ya da sözleşme hükümleri, dava açma süresini kesmeyeceği gibi, işçinin bu süre içinde hastalığı nedeni ile rapor alması da bu süreyi durdurmayacaktır.
Somut uyuşmazlıkta davacı işçiye, 24.08.2015 tarihli performans düşüklüğü sebebiyle iş sözleşmesinin feshi konulu fesih bildirimini davacı aynen " okudum çıkış tarihini anladım " şeklinde şerh düşülerek imzaladığı görülmüştür.
Söz konusu fesih bildiriminde fesih tarihi olarak 21.09.2015 tarihi gösterilmiş olup davacı da iş sözleşmesinin bu tarihte feshedildiğini iddia etmiş ve davacı tanıkları da fesih gününe ilişkin tanıklık yapmışlardır.
Buna karşılık davalı tanıkları ise davacıya ihbar öneli verilip verilmediği konusunda bilgi sahibi değillerdir.
Ancak yargılama sürecinde davacı tarafından söz konusu şerhe yönelik bir itiraz ileri sürülmediği gibi geçmiş tarihli fesih bildiriminin imzalatıldığı da ileri sürülmemiş, tanık beyanları da davacının iradesinin sakatlandığı ve geçmiş dönemli belge imzalatıldığına dair yeterli açıklıkta olmadığı görülmüştür.
Dolayısıyla davalı işveren tarafından 24.08.2015 tarihinde düşük performans nedeniyle önelli fesih bildiriminde bulunulmuş, aynı gün davacı tarafından bu fesih bildiriminin yukarıda belirtilen şerh düşülmek suretiyle tebellüğ edildiği sonucuna varılmış olup 20.10.2015 tarihinde açılan davanın yasal 1 aylık süre geçirildikten sonra açıldığı anlaşılmakla davanın hak düşürücü süre içinde açılmaması nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmiş olması isabetsizdir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Alınması gereken 29,20 TL harçtan peşin yatırılan harcın tenzili ile bakiye 1,50 TL harç giderinin davacıdan tahsili ile Hazine"ye gelir kaydına,
4-Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalı tarafından yapılan 60,00 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T"ne göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Kalan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
7-Peşin alınan temyiz harcının istem halinde davalı şirkete iadesine, 22/12/2016 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.