Danıştay 3. Daire 2018/5123 Esas 2021/2942 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/5123
Karar No : 2021/2942

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Vakfı
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı vakfın iktisadi işletmesi nezdinde 2010 yılı için yapılan tam vergi incelemesi sonucunda tanzim olunan vergi inceleme raporunda yıl içinde stopaj suretiyle ödenen vergilerin, yıllık safi kurum kazancı üzerinden hesaplanan kurumlar vergisinden fazla olması nedeniyle iadesi önerilen toplam 14.417.990,13-TL tutarın mahsup ve iadesi talebiyle yapılan başvurunun zımnen reddine yönelik işlemin iptali ve söz konusu tutarın faiziyle birlikte iadesine hükmedilmesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davalı idarece dosyaya sunulan bilgi ve belgelerden, iadesi istenen tutara karşılık bir kısmının davacının vergi borçlarına mahsup edildiği, bir kısmının ise banka hesabına nakden iade edildiği anlaşıldığından, alacağın aslı yönünden karar verilemeyeceği, davacının 2011 yılından itibaren faiz talebinde bulunduğu ancak iadenin zamanında yapılmamasına davacının kusurunun yol açtığı, iadenin ancak davacının beyanname vermesi, iade talebinde bulunması halinde idarenin kusurundan ve dolayısıyla temerrütü ile faiz ödeme yükümlülüğü doğmasından söz edilebileceği gerekçesiyle alacak aslı yönünden karar verilmesine yer olmadığına, faiz talebi hakkında ise davacının iade talebinde bulunduğu 27/01/2016 tarihinden iadenin yapıldığı tarihe kadar hesaplanacak yasal faizle davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin faiz talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Kurumlar vergisi iade talebinin haklı ve hukuka uygun olduğu belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 07/06/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.