Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5952 Esas 2019/3698 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5952
Karar No: 2019/3698
Karar Tarihi: 18.09.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5952 Esas 2019/3698 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, sözleşme kapsamında sunduğu tedavi hizmetlerinin karşılığı olan bedeli alamayınca takibe başvurmuş, ancak davalı taraf itiraz etmiştir. Mahkeme, dosyaya sunulan belgelerden davalı tarafa tedavi hizmetinin verildiğini tespit etmesine rağmen takibe konu edilen faturanın süresinde düzenlenmediği için geçersiz olduğunu belirtmiştir. Bu sebeple davanın reddine karar verilmiştir. Ancak Yargıtay 19. Hukuk Dairesi kararı bozarak, davalının takibe konulan faturanın karşılığı olan alacağını ödemesi gerektiğine hükmetmiştir. Taraflar arasında ödemelerin vadesi hakkında anlaşma olmadığı için, faturanın tebliğ tarihi de tespit edilemediğinden, davalıdan faiz talebi için takip tarihinden önceki dönemde yersiz olduğuna karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Vergi Usul Kanunu'nun 231/5. maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2016/5952 E. , 2019/3698 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahk.Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında akdedilen sözleşme kapsamında fatura içeriğindeki tedavi hizmetlerinin müvekkilince davalıya sunulmuş ise de davalının bedelini ödemediğini aleyhine başlatılan takibin itirazı sonucu durduğunu belirterek itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 08.02.2012 tarihli 2011/7431 Esas 2012/1769 Karar sayılı ilamı ile "...davacı yanca dosyaya sunulan belge içeriklerinden davalı tarafa tedavi hizmetinin verildiği gözetilmek suretiyle bir değerlendirme yapılması gerekirken takibe konu edilen faturanın süresinde düzenlenmediği ve böylece Vergi Usul Kanunu"nun 231/5. maddesine aykırı olması nedeniyle geçersiz olduğundan davanın reddine karar verilmesi hatalı bulunup bozmayı gerektirmiş, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davacının takibe konulan fatura alacağını talep etmesinin yerinde olduğunu, taraflar arasında ödemelerin vadesi hakkında bir anlaşma bulunmayıp, faturanın tebliğ tarihi de tespit olunamadığından takip tarihinden önceki dönem hakkında davalıdan faiz talebinin yersiz olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle faturanın muhataba tebliğinin temerrüt ihtarı yerine geçmediğine göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 18.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.