Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16313 Esas 2020/7258 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16313
Karar No: 2020/7258
Karar Tarihi: 14.12.2020

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16313 Esas 2020/7258 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanığın vergi usul kanunlarına muhalefet suçundan hüküm giydiği ve mahkemenin kararı temyiz edildiği belirtilerek, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin iptal kararının uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. İddia ve savunmaların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, suç vasfının doğru belirlendiği, cezanın kanuni sınırlarında uygulandığı ve kurulan hükümde isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Diğer bir dava da sanığın sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet kararına itirazını konu almaktadır. CMK'nın 225. maddesi uyarınca iddianamede belirtilen fiil ve fail ile ilgili hüküm kurulabileceği vurgulanarak, vergi denetim kurulu mütalaasının dava şartı olduğu ve bu raporun sanığın sahte fatura düzenleme suçundan da yargılanması gerektiği konusunda bilgi verilmiştir. Ancak iddianame sadece sahte fatura kullanma suçlarından bahsettiği için sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet kararının yasaya aykırı olduğu sonucuna varılmış ve hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/

11. Ceza Dairesi 2017/16313 E. , 2020/7258 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

A-) Sanık hakkında defter kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
B-) Sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet kararlarına yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; 213 sayılı Kanun"un 367. maddesi uyarınca dava şartı olan vergi denetim kurulu mütalaasının, ekindeki vergi suçu raporuna göre "2008, 2009, 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarından verildiği halde ... Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24/12/2013 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında yalnızca aynı takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından kamu davası açıldığı, “sahte fatura düzenleme” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenleme" ve “sahte fatura kullanma” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, “sahte fatura düzenleme” suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,14/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.