Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5518 Esas 2019/12041 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5518
Karar No: 2019/12041

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5518 Esas 2019/12041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2019/5518 E., 2019/12041 K. numaralı karar, karşılıklı boşanma davasıyla ilgilidir. Erkek tarafından yapılan temyiz itirazlarından bir kısmı yersiz bulunurken, erkeğin maddi tazminat talebi reddedilmiştir. Ancak bu talep boşanmanın sonucu olmadığından talebin reddedilmesi hatalı bulunmuştur. Kararda TMK 174/1. maddesi de bahsedilerek, boşanma sonucu tazminat verilmesi hakkında açıklamalar yapılmıştır. Kararın KALDIRILMASINA ve BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TMK 174/1.

2. Hukuk Dairesi 2019/5518 E. , 2019/12041 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından kendi davasının reddi, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar, nafakalar, maddi tazminat talebinin reddi ve bölge adliye mahkemesi tarafından yetki itirazı konusunda verilen karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-karşı davacı erkek, karşı dava dilekçesinde 10.000 TL maddi tazminat talebinde bulunmuş, talep ettiği maddi tazminatın gerekçesini de davacı-karşı davalı kadının evlilik birliği süresince yapmış olduğu birikimlerini alması sonucu uğradığı zarar olarak açıklamıştır. Davalı-karşı davacı erkeğin bu talebi boşanmanın ferisi niteliğinde değildir. Dosyanın incelenmesinden davalı-karşı davacı erkeğin talep ettiği bu miktar üzerinden nispi peşin harcını da yatırdığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle davalı-karşı davacı erkeğin bu talebi ile ilgili olarak görev hususu da düşünülerek olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekirken, talebinin TMK 174/1. maddesi kapsamında olduğu değerlendirilerek maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 16.05.2019 tarih, 2018/2000 esas ve 2019/991 karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Diyarbakır 1. Aile Mahkemesinin 20.06.2018 tarih, 2016/1027 esas ve 2018/808 karar sayılı kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 09.12.2019 (Pzt.)