Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1605 Esas 2020/7255 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1605
Karar No: 2020/7255
Karar Tarihi: 14.12.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1605 Esas 2020/7255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 2008 yılındaki sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararına yönelik olarak katılan vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. 2009 yılında sanığın sahte fatura düzenleme suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, aynı yıl içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eylemi zincirleme suç oluşturmaktadır ve sanığa TCK'nin 43. maddesi uygulanması gerekmektedir. Temyiz talepleri yerinde görülmemiş ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uygulanması gerekmektedir. Karar, 14.12.2020 tarihinde oy birliği ile onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi belirtilmektedir.

11. Ceza Dairesi 2019/1605 E. , 2020/7255 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

A-) Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararına yönelik olarak katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde:
Katılan vekilinin yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 01/04/2015 tarihinde tebliğ olunan hükmün, katılan vekili tarafından yasal süresi geçtikten sonra 09/04/2015 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B-) Sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik olarak sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde:
Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleme eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiillerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiillere uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde eleştiriler dışında bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz talepleri yerinde görülmediğinden, hükmün ONANMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.