MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- ... hakkında kurulan hükümlere yönelik sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
a- Sahte fatura düzenleme suçunda taraflar arasında herhangi bir alışveriş bulunmamasına karşın, muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura düzenlemek suçunda taraflar arasında gerçekte bir ticari ilişki bulunduğu halde; bunun mahiyet ve durumunun faturaya farklı yansıtılması ile suç gerçekleşir. Somut olayda mükellef kurum tarafından herhangi bir ticari ilişki olmadan faturaların düzenlendiği yönündeki mütalaa, vergi tekniği raporu ve ekleri uyarınca sanık hakkında 213 sayılı VUK"nın 359/b maddesi uyarınca dava açılmış olduğu ve sanığın eyleminin mütalaa ve iddianameye uygun olarak "sahte belge düzenlemek" suçunu oluşturacağı gözetilmeksizin, eyleminin aynı Kanun"un 359/a-2 maddesinde düzenlenen muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenlemek suçunu oluşturacağının kabulü ile suç vasfında hataya düşülmesi,
b) Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 30/06/2010 tarihli ve 2010/10134 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 213 sayılı VUK"nin 359/b maddesi uyarınca bir kez cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmasına rağmen, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca, 213 sayılı VUK"nin 359/b maddesinin her takvim yılı için ayrı ayrı ve TCK’nin 43. maddesinin uygulanabilmesi için ek savunma hakkı verilmeden 2010 takvim yılı için zincirleme şekilde muhteviyatı itibarıyla sahte fatura düzenleme suçundan, 2009 takvim yılı için de ayrıca muhteviyatı itibarıyla sahte fatura düzenleme suçundan hükümler kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
c) Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında 2009 takvim yılı için de TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
d) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
II- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Sanığın UYAP aracılığı ile MERNİS üzerinden temin edilen nüfus kaydında, hükümden sonra 18/08/2014 tarihinde vefat ettiği belirtildiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK"nin 64. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... hakkındaki hükmün diğer yönleri incelenmeden, sanık ... hakkındaki hükümlerin ise bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.04.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.