Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5298 Esas 2019/419 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5298
Karar No: 2019/419
Karar Tarihi: 14.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5298 Esas 2019/419 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanık tarafından işlenen suçun belirlenmesinde hukuka uygun kanıtlar kullanılmış ve karar hakim tarafından takdir edilmiştir. Ancak, suç tarihindeki 8 paket sigara değerinin tespiti yapılmadan verilen cezanın 5237 sayılı TCK'nin 145. maddesi uyarınca indirim yapılıp yapılmayacağına karar verilmesi gerektiği eksik bırakılmıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararının yeniden değerlendirilmesi ve gerekçeli kararda suçun işlendiği zaman diliminin belirtilmemesi nedeniyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 145. maddesi, 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2017/5298 E. , 2019/419 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Suça konu 8 paket sigaranın suç tarihindeki değerinin tespit edilerek buna göre sanığa verilen cezadan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 145. maddesi uyarınca indirim yapılıp yapılmayacağının takdiri gerekirken eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile suça konu malın değerinin az olmadığı kabul edilerek yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 14/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.