15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5750 Karar No: 2020/4202 Karar Tarihi: 02.06.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5750 Esas 2020/4202 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, bir turistin yanına giderek döviz bozdurmak isteyip istemediğini sormuş ve turistin talebi üzerine 700 dolar almıştır. Karşılığında tedavülden kalkmış Türk Lirası vermiştir. Mahkeme, sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğine karar vermiştir. Sanığın temyiz talepleri reddedilmiştir. Ancak hapis cezası için belirlenen adli para cezasının gerekçesiz olarak arttırıldığı tespit edilerek, Bu karar TCK'nın 157/1, 62, 52/2, 50/1-a, 53/1. maddeleri gereğince verilmiştir.
15. Ceza Dairesi 2018/5750 E. , 2020/4202 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 50/1-a, 53/1. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın, ülkesinden turist olarak gelen müştekinin yanına gelerek döviz bozdurmak isteyip istemediğini sorduğu, müştekinin döviz bozdurmak istemesi üzerine kendisinden 700 amerikan doları aldığı, karşılığında ise tedavülden kalkmış Türk Lirası verdiği iddia edilen somut olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, uzlaştırma raporu ve diğer deliller doğrultusunda sanığın atılı dolandırıcılık suçuna ilişkin eylemlerini sabit gören mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle fazla adli para cezası tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "30 Gün", "25 Gün" ve "500 TL” terimlerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 Gün", "4 Gün" ve "80 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.