Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11841 Esas 2019/307 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11841
Karar No: 2019/307
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11841 Esas 2019/307 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aslıye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili karar temyiz edilmiştir. Sanık hakkında kurulan hükümler onanmıştır. Ancak, diğer sanık için tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı göz önünde bulundurulmamıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi ve uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanığın Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/400 Esas, 2009/174 Karar sayılı, TCK’nın 265/1 maddesi uyarınca verilen hapisten çevrilme 3.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyeti ile mükerrir olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK\"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına cümlesinin eklenmesi gerektiği belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2018/11841 E. , 2019/307 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
B-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan 5 yıl hapis cezasına ilişkin ilamın yerine getirilme tarihinin 14.07.2011 olduğu ve suç tarihi itibariyle 3 yıllık infaz sürenin geçmiş olduğunun anlaşılması karşısında bu ilam nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerine
sanığın Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/400 Esas, 2009/174 Karar sayılı, TCK’nın 265/1 maddesi uyarınca verilen hapisten çevrilme 3.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyeti ile mükerrir olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına cümlesinin eklenmesi, suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.