22. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/16808 Karar No: 2015/20542 Karar Tarihi: 15.06.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/16808 Esas 2015/20542 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2015/16808 E. , 2015/20542 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, asgari geçim indirimi ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 20.06.2004-15.11.2010 tarihine kadar mermer ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili, davacının talep ettiği alacaklarının zaman aşımına uğradığını, davacının talep ettiği alacaklarının mevcut olmadığını, tüm hak ve alacaklarının ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekili temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 13.10.2014 tarihli ve 2014/21531 esas ve 2014/27317 karar sayılı kararı ile bozulmasına hükmedilmiştir. Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, davacının yaptığı işin niteliği itibari ile en ağır işçiliklerden biri olduğu, benzer dosyalarda dinlenen davalı tanıklarının dahi davacının aldığı ücreti doğrular şekilde beyanda bulundukları gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir. Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı Kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dairemizce verilen karara karşı mahkemece direnilmiş olup, mahkemece dayanılan gerekçelerin Dairemiz uygulamasına uygun düştüğü, bu sebeple direnmenin doğru olduğu anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici Ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 15.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.