Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5773 Esas 2018/295 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5773
Karar No: 2018/295
Karar Tarihi: 24.01.2018

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/5773 Esas 2018/295 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yağma suçundan mahkum edilmiştir. TCK'nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi ile birlikte (h) bendi de uygulanmalıdır. Ayrıca, sanık savunmanının duruşmalı incelenme istemi reddedilmelidir. Avukatlık ücreti yargılama gideri olarak sanığa yükletilemez. Karar, temyiz itirazları nedeniyle bozulmuş ve eleştiriler dışında usul ve yasaya uygun bulunduğundan düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 318 ve 421. maddeleri
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi
- 5271 sayılı Yasa'nın 150. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 149. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi

6. Ceza Dairesi 2015/5773 E. , 2018/295 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

5237 sayılı TCK.nun 53.maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmekle yapılan incelemede;

Hükmedilen cezanın süresine göre duruşmalı incelenmesi olanaklı bulunmadığı için; sanık ... savunmanının duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve 421.maddeleri gereğince REDDİNE,

Yağma suçunun, yakınanın iş yerinde ve gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinin yanı sıra (h) bendi ile de uygulama yapılması ve aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150. maddesi uyarınca, sanık savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin kısmından sanık savunmanına ödenen avukatlık ücretleri çıkartılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.