Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/9428 Esas 2018/433 Karar Sayılı İlamı

....

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacı işçinin davalı şirkette 2002-10/07/2010 tarihleri arasında çalıştığını, aylık ücretinin 1.200,00 TL olduğunu, 10/07/2010 tarihlerinde davalı işveren tarafından iş akdinin bildirimsiz olarak feshedildiğini ve yasal haklarının ödenmediğini, 2002-2007 yılları arasında sigorta primlerinin ödenmediğini, davacının 2003-2005 yılları arasında askerlik vazifesini tamamlayıp işine geri döndüğünü, işe döndükten bir yıl sonra sigorta primlerinin ödenmeye başladığını, aylık ücretinin 1.200,00 TL olmasına rağmen sigorta kayıtlarında primlerin aylık ücretin çok altında bir değerden yatırıldığını, çalıştığı sürede son bir yıl boyunca davalı şirketten hiçbir ücretini almadığını, İş Kanunu"ndan kaynaklanan hiçbir yasal hakkın da kendisine ödenmediğini iddia ederek; bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının davalı yanında 28/12/2006-10/07/2010 tarihleri arasında asgari ücretle çalıştığnı, almadığı aylığının bulunmadığını, son aldığı aylık maaşının brüt 733,79 TL olduğunu, iddia edildiği gibi 2002-27/12/2006 yılları arasında çalışmadığını, davacının çalıştığı sürece aylığını aldığını, aksi bir durumun hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının kendiliğinden istifa etmesi nedeni ile İş Kanunu"ndan doğan haklarının (kıdem - ihbar tazminatı ve yıllık izin hakkı alacağı) olmadığını, genel tatil çalışmasının bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Davacının hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı, davalı işyerinde 2002 yılında işe başladığını, arada askere gittiğini, askerlik dönüşü 1 yıl daha ara verip tekrar işe girdiğini, işe girişinin 2006 yılında .....’ya bildirildiğini iddia etmiş, iddiasını ispat bakımından iki tanık dinletmiştir. Dinlettiği tanıklardan birisi 2009 yılında diğeri ise 2010 yılında işe girmiş olup davacının kayıt dışı çalışma iddiasını bilebilecek durumda değillerdir. Dolayısıyla davacı kayıt dışı çalışma iddiasını ispat edememiştir.
Açıklanan nedenle davacının kayıtlarda görüldüğü şekliyle 28/12/2006-10/07/2010 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek tüm hesaplamalar buna göre yeniden yapılmalıdır.
3- Davacı tanığı ....., davalı işyerinde yaklaşık 1 yıllık ücretlerini alamadıklarını, davacı ile birlikte aynı gün işi kendilerinin bıraktıklarını söylemiştir. Haklı nedenle dahi olsa işi kendisi bırakan davacı işçinin, ihbar tazminatına hak kazanamayacağı gözetilerek ihbar tazminatı talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
4- Davacı ..., temyiz incelemesi aynı gün yapılan davalı işyerinde aynı işi yaptıkları ve aynı gün işten ayrıldıkları arkadaşı ..’ın .... Anadolu İş Mahkemesinin 21. İş Mahkemesinin 2015/7968 Esas sayılı dosyasında davalı işyerindeki çalışma saatlerinin 08:30-19:00 olarak açıklamıştır. Kendi davasında çalışma saatlerine ilişkin açık bir beyanı bulunmayan davacının tanıklık yaptığı dosyadaki beyanı çalışma saatleri bakımından kendisini bağlayıcı niteliktedir. 1 saatlik ara dinlenmesi de düşüldüğünde haftalık fazla mesai süresinin 12 saat yerine, yerinde olmayan gerekçe ile 15 saat olarak kabul edilerek sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/01/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.



.....