Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, davacının davalı işveren yanındaki çalışmaları kapsamında itibari hizmet süresinin tespiti ve sigortalılık sürelerine eklenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalıların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya kısmen uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalıların vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin (2). fıkrasında “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüş olup, uyulan Dairemiz bozma ilamında da belirtildiği üzere, davacının 06.09.1989-16.09.2004 tarihleri arasında davalı işveren yanında küp şeker bölümünde geçen çalışmaların itibari hizmete tabi olduğu gözetilerek, 506 sayılı Yasanın Ek 5. maddesinin 3. fıkrasının “… Fiilen çalışılmış güne eklenecek itibari hizmet günü sayısının bulunmasında (Çalışılan gün sayısı x 0,25) formülü uygulanır.” hükmü gereği, davacının 06/09/1989 – 16.09.2004 tarihleri arasında davalı işyerlerindeki küp şeker bölümündeki geçici ve daimi kadroyla çalışılan, sigorta primi ödenmiş günleri x 0,25 formülüyle hesaplanan gün kadar itibari hizmet süresi bulunduğunun ve bu sürenin sigortalılık süresine itibari hizmet süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak ve anılan tarihler arasındaki tüm çalışmaların itibari hizmet süresinin tespitinde esas alınmasına sebep olacak şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek yerine, “1-Davanın kısmen kabulü ile davacının 06/09/1989 – 16.09.2004 tarihleri arasında davalı işverene ait işyerinde küp şeker bölümünde geçen sigorta primi ödenmiş günleri x 0,25 formülüyle hesaplanan 941x0,25=236 gün itibari hizmet süresi bulunduğunun ve bu sürenin davacıya ait sigortalılık süresine itibari hizmet süresi olarak eklenmesi gerektiğinin tespitine,” sözcüklerinin yazılmasına, 3. bendin (a) alt bendindeki “Yargılama giderinin” sözcüklerinden sonra “kabul ret oranına göre 105,50 TL. sinin” rakam ve sözcüklerinin hüküm fıkrasına eklenmesine, 3. bendin (b) alt bendinin silinerek yerine “Davalı ... A.Ş. tarafından yapılan 39,00 TL. yargımla giderinden kabul ret oranına göre takdiren 28.08 TL.sinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” sözcüklerinin yazılmasına, 4. bendin devamına “Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesaplanan 1320,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalılara verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan ....Fab. A.Ş."den alınmasına, 17.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.