Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13596 Esas 2019/296 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13596
Karar No: 2019/296
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13596 Esas 2019/296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir alışveriş merkezi önünde bahane arayarak katılandan cep telefonunu çaldıktan sonra mağazaya girerek olay yerinden uzaklaşmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilerek incelenmiştir. Yapılan incelemede, sanığın eyleminin TCK'nın 141/1. maddesindeki hırsızlık suçunu oluşturduğu anlaşılmıştır. Ancak daha sonra yürürlüğe giren kanunlarla hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılması karşısında, uzlaşma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmuştur. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Detaylı açıklama: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi hırsızlık suçunu tanımlamaktadır. Aynı kanunun 151/1. maddesi ise mala zarar verme suçunu tanımlamaktadır. 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi ise hükümlerin açıklanmasını ve tebliğini düzenlemektedir. 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine ek

13. Ceza Dairesi 2018/13596 E. , 2019/296 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın, suç tarihinde katılanla birlikte yürüdükleri esnada bir alış veriş merkezi önünde bir yeri aramak bahanesi ile katılandan cep telefonunu aldıktan sonra birlikte mağazaya girdikleri, katılanın soyunma kabinine girdiğinde sanığın cep telefonu ile olay yerinden uzaklaştığı eylemde, sanığın eyleminin TCK"nın 141/1. maddesindeki suçu oluşturduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. ve 151/1. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 15/01/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.