Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5953 Esas 2020/4191 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 35, 62, 52, 52/4, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, gerçekte olmadığı halde müştekiyi telefonla arayarak elinde define altını bulunduğunu ve kendisine satabileceğini söylediği, müştekiyle numune altının gösterilmesi ve anlaşma için buluşma ayarladığı, sanığın belirlenen zaman ve yerde görüşme için geldiği, müştekinin önceden ihbarı üzerine orada bulunan kolluk kuvvetleri tarafından sanığın yakalandığı, sanığın hileli hareketlerle müştekinden haksız menfaat teminine teşebbüs ettiği iddia edilen somut olayda; sanık savunması, müşteki beyanı, ikrar, uzlaştırma raporu ve diğer deliller doğrultusunda sanığın atılı dolandırıcılık suçuna teşebbüse ilişkin eylemini sabit gören mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, sanığın, tekerrüre esas alınan "... 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 10/12/2009 tarih ve 2008/120 esas 2009/837 karar" sayılı ilamına konu TCK"nın 155/1 maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın savunmalarının tekrarı ile atılı suçu işlemediğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.