Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/4284 Esas 2019/542 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 03/08/2010 tarihinde davacının askerlik görevini ifa ettiği sırada yolcu olarak bulunduğu askeri aracın takla atması şeklinde gerçekleşen tek taraflı kaza sonucu malul kalacak şekilde yaralandığını ve davalı Bakanlığın işleten sıfatıyla sorumlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 5.000,00 TL maddi ve 45.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili; 09.07.2012 havale tarihli ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 55.000,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davacı vekili birleşen dosyadaki dava dilekçesi ile bakiye 103.136,00 TL tazminatın davalı Bakanlıktan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; yetki ve göreve itirazlarını bildirerek, kusurun kaza yapan şoföre ait olduğunu ve Bakanlığın zarardan sorumlu tutulamayacağını, ayrıca tazminat talebinin fahiş olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, asıl davada maddi tazminata ilişkin talebin kabulü ile 55.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 03/08/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine; manevi tazminata ilişkin davanın kısmen kabulü ile 30.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 03/08/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine; birleşen davanın kabulü ile 103.136,00 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 03/08/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının, maluliyet oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, ayrıca davaların uzamış ceza zamanaşımı süresi içinde açılmış olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 23/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.