Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1626 Esas 2020/7234 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08/11/2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1-Sanık hakkında 2008-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın savunmasında suçlamaları reddetmesi, 10/12/2013 tarihli Vergi Tekniği raporuna göre; 09/07/2007 tarihinde inşaat ve taahhüt işi yapmak amacıyla mükellefiyet tesis ettiren sanığın, hakkında olumsuz tespitler bulunan mükelleflerden mal ve hizmet aldığına ilişkin bulgular olduğunun belirlenmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından; sanığın yetkilisi olduğu şirket tarafından sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaları kullanan firmalar ile sanığın mal alışlarına ilişkin ve haklarında sahte fatura düzenlemekten vergi tekniği raporları bulunan mükellefler hakkında dava açılmış olup olmadığı araştırılıp, açıldığının tespiti halinde, dava dosyaları celp ile incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilip, bu davayı ilgilendiren ve sahteliği belirleyen delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, özellikle sanığın fatura aldığı şirketler ile düzenlediği faturaları kullanan mükellefler arasında faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının tespiti yönünden, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri,mal alış ve satış bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ile satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti, sanığın mal alıp sattığı mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi yada stoku olup olmadığı da dikkate alınarak karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması ve toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik incelemeyle karar verilmesi yasaya aykırı,
2-Kabule göre de;
a)Sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı zamanlarda düzenlenen sahte fatura eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı, 10/04/2014 tarihli iddianame ile sanık hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kamu davası açıldığı gözetilmeden, hangi yıla ilişkin hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin tek hüküm kurulması ve TCK"nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayini yasaya aykırı,
b)5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.