....
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 16.08.2004-07.12.2010 tarihleri arasında aylık en son net 3.500,00 TL. ücret ile kepçe operatörü olarak çalıştığını, davalı tarafından hiçbir neden gösterilmeden iş akdinin feshedildiğini, 07.12.2010 tarihinde tazminat olarak 1.800,00 TL. ödendiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili işyerinde 2 dönem halinde 16.08.2004-20.10.2008 ve 25.08.2009-07.12.2010 tarihleri arasında çalıştığını, ilk dönem çalışmasının davacının istifası ile sona erdiğini, ikinci dönem iş akdinin müvekkilince kıdem ve ihbar tazminatı ödenmek suretiyle feshedildiğini, son dönem brüt ücretinin 900,00 TL. olduğunu, hiçbir hak ve alacağının kalmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını, iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma ve hafta tatili çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmaların yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Öte yandan çalışma saatlerini ve günlerini belirleme işverenin yönetim yetkisi kapsamında olup bu bağlamda işyerinde fazla çalışma yapılıp yapılmayacağı, şayet yapılacaksa hangi günlerde ve hangi saatler arasında yapılacağı işveren tarafından belirlenecektir. Bu belirlemenin de işçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğu, işyeri politikası vb gibi sebeplerden dolayı zaman içerisinde değişkenlik gösterebileceği kuşkusuzdur.
Dolayısıyla fazla çalışmaya ilişkin ispat külfeti altında olan davacının talep ettiği döneme ilişkin fazla çalışma ücretini, tanık deliline dayanarak ispat etmek istemesi halinde ancak bu dönemde aynı işyerinde çalışan tanık anlatımları ile ispat külfetini gerçekleştirebileceğinin kabulü gerekir. Aynı işyerinde çalışan işçilerin çalışma düzeni de aynıdır.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftanın 7 günü, günde 1 saat ara dinlenme hariç 9 saat çalıştığı ve haftalık 10,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Diğer taraftan tanık anlatımları ve emsal geçen dosyalardan, işyerinde iki hafta 7 gün iki hafta 6 gün çalışma yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, 6 gün çalışılan haftalar için 6 gün, 7 gün çalışan haftalar için ise 7 gün üzerinden ve 7. gün için 7,5 saatlik hafta tatili çalışması mahsup edildikten sonra davacının haftalık fazla çalışma süresi hesaplanmalıdır. Hatalı değerlendirme ile hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

....