Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından nafaka ve tazminat miktarları yönünden; davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, tazminat istekleri, nafakalar ve velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece, davalı ağır kusurlu kabul edilerek tarafların Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince boşanmalarına karar verilmiş, davacı yararına tedbir ve yoksulluk nafakalarına, maddi-manevi tazminata hükmedilmiş ise de; davacının,eşinin eve dönmesi için 28.3.2011 tarihinde ihtar talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır. İhtar isteği, bu tarihten önceki davalının kusurlarının affedildiğini veya en azından hoşgörüyle karşılandığını gösterir. Affedilen ve hoşgörüyle karşılanan olaylardan dolayı artık davalıya kusur atfedilemez. İhtar talebinden sonra da davalının kusurlu kabul edilmesini gerektiren somut bir olay ortaya konulmamıştır. Gerçekleşen bu hukuki ve fiili duruma göre davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2Tarafların temyiz taleplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle yoksulluk nafakasında kusur aranmayacağından davacı kadının tüm, davalı kocanın ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Her ne kadar boşanmaya karar verilmiş ise de, bu sonuca ulaşırken yukarıda 1. bentte gösterilen nedenler karşısında tarafların kusuru bulunmadığı anlaşılmaktadır. Durum böyleyken davalı koca aleyhine maddi-manevi tazminata (TMK md. 174/1-2) hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve davacı kadın yararına hükmedilen tazminatlar yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 2/a bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 31.01.2013 (Per.)