Danıştay 13. Daire 2015/2290 Esas 2021/2134 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/2290
Karar No:2021/2134

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Otomotiv Sanayi ve Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurumu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … markalı araçların yetkili satıcısı olarak faaliyet gösteren davacı şirketin, yeni araçların satış fiyatları ile satış sonrası bakım onarım faaliyetlerine ilişkin ücretler konusunda diğer yetkili şirketlerle anlaşma yapmak suretiyle 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun'un 4. maddesini ihlâl ettiğinden bahisle hakkında 497.454,04-TL idari para cezası uygulanmasına ilişkin … tarih ve … sayılı Rekabet Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi'nce; … tarih ve … sayılı soruşturma raporu ve ekleri incelendiğinde; Belge 15'de yer alan "2007 model araçlar için yetkili satıcı indirim oranları revize edildi." ifadesinden, teşebbüslerin 2007 model araçların satışında uygulanacak indirim oranları hakkında görüştükleri ve yetkili satıcıların uygulayacağı indirim oranlarını yeniden belirlediği, aynı belgede yer alan "Bayiler aralarındaki araç alım ve satımlarında açıklanan araç satış fiyat listesinden %6 iskonto yaparak birbirlerine araçları fatura edeceklerdir." ifadesi ise soruşturma tarafı bayilerin kendi aralarındaki araç alım ve satımlarında uygulanacak fiyatlara ilişkin iskonto oranlarını birlikte belirlediği, Belge 19'da yer alan ifadelerden, bayilerin .., … ve … model araçlar için Toyota tarafından sağlanan katkı payını yansıtarak hesapladıkları fiyatları birbirlerine ilettiği, Belge 7'de … tarafından bayilere bildirilen 03/09/2008 tarihli "Tavsiye Edilen Perakende Fiyat Listesi" başlıklı tabloda Toyota markalı araçların Eylül ayı fiyatları ile Eylül ayı kampanyalı fiyatlarına yer verildiği, Belge 24'ün ekinde yer alan 03/09/2008 tarihli "Tavsiye Edilen Perakende Fiyat Listesi"nde ise, … markalı araçların Eylül fiyatları ile Eylül kampanyalı fiyatlarının yanı sıra özel fiyatlar başlığı altında iki farklı sütunda araç fiyatlarına yer verildiği, Belge 25'de yer alan "Revize Edilmiş Fiyat Listesi" konulu e-postanın ekinde bulunan 25/07/2008 tarihli "Tavsiye Edilen Perakende Fiyat Listesi"nde araçların liste fiyatlarının yanı sıra, iki kolonda sırasıyla 2009 ve 2008 model araçların Temmuz ayı fiyatlarına yer verildiği, bu fiyatların Belge 6'da yer verilen … tarafından gönderilen 24/07/2008 tarihli "Tavsiye Edilen Perakende Fiyat Listesi"nde yer alan fiyatlardan farklı olduğu, ayrıca, söz konusu listede bazı 2008 model araçların (…, … ve … modelleri) Temmuz ayı fiyatlarının "serbest" olduğunun belirtildiği, bu durumun, 2008 ve 2009 model araçlar için uygulanacak Temmuz ayı fiyatlarının bayiler tarafından koordineli olarak belirlendiğini ve bazı araçlara uygulanacak fiyatların serbest bırakıldığını gösterdiği, Belge 11'in ekinde yer alan 04/12/2008 tarihli "Tavsiye Edilen Perakende Fiyat Listesi"nde araçların liste fiyatları ile Aralık ayı kampanyalı fiyatlarının yanı sıra ayrı bir fiyat listesine daha yer verilmiş olmasının, teşebbüsler tarafından fiyat birlikteliğini amaçlayan bir anlaşma yapıldığını gösterdiği, Belge 20'nin araç fiyatlarının bayiler tarafından 2010 yılında yapılan toplantıda görüşüldüğünü ve araç satışlarında park sensörü hediye edilmesine yönelik kararlar alındığını gösterdiği, 4054 sayılı Kanun'un 4. maddesini ihlâl eden bir anlaşmada medeni hukukun belirli hukukî işlemler için aradığı yazılı şekil şartının aranmasının rekabet hukukunda söz konusu olmadığı, bu çerçevede davacı şirketin, yeni araçların satış fiyatları ile satış sonrası bakım onarım faaliyetlerine ilişkin ücretler konusunda diğer yetkili şirketlerle anlaşma yapmak suretiyle 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun'un 4. maddesini ihlâl ettiği anlaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Kurul tarafından verilen idarî para cezasının nasıl hesaplandığına dair dava konusu işlemde gerekçe bulunmadığı, temyize konu Mahkeme kararında da bu yönde herhangi bir gerekçeye yer verilmediği, Kurul kararında yer verilen tespitlerin davacı şirket özelinde gerçekleşmediği, cezaların şahsiliği ilkesi çerçevecesinde değerlendirme yapıldığında davacının cezalandırılmasının hukuka aykırı olduğu, davacı şirketle ilişkilendirilmesi mümkün olmayan belgelerin aleyhe kullanılamayacağı, Mahkeme kararının eksik inceleme ile alındığı, davanın esasına etki edebilecek iddia ve savunmaların değerlendirilmediği, delillerin değerlendirilmemiş olmasının hukuka aykırı olduğu, Kurul kararında ilgili ürün pazarının hatalı tanımlandığı, satış sonrası hizmetlerin soruşturma kapsamına dâhil edilmesinin hukuka aykırı olduğu, soruşturmanın kapsamına Toyota ve diğer bayilerinin dâhil edilmemesinin de hukuka aykırı olduğu, anlaşma gerekçesiyle ceza verilmiş olmasına rağmen bir anlaşmanın varlığının ispatlanamadığı, varlığı iddiaya dayanan anlaşmanın etkilerinin gösterilemediği, verilen para cezasının ölçülü ve tutarlı olmadığı, cezanın hesaplanmasında dayanak alınan Yönetmeliğin Kanuna aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, dava konusu Kurul kararının hukuka uygun olduğu, Kurul kararında davacının da taraf olduğu rekabet ihlâline ilişkin pek çok belgeye yer verildiği, tarafların rekabet ihlâline ilişkin iradelerini ortaya koyan deliller çerçevesinde Kurul kararının tesis edildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 08/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.